λαμπροτήτοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lam.pro.tɛ̌ː.toi̯n/ → /lam.proˈti.tyn/ → /lam.broˈti.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lam.pro.tɛ̌ː.toi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lam.proˈte̝.tyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lam.proˈti.tyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lam.proˈti.tyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lam.broˈti.tin/

Noun

λᾰμπροτήτοιν • (lămprotḗtoin) f

1. genitive/dative dual of λᾰμπρότης (lămprótēs)