κυκάω

Ancient Greek

Alternative forms

• κυκανάω (kukanáō) — poetic

Etymology

Uncertain. Compare Sanskrit खजति (khajati)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ky.ká.ɔː/ → /cyˈka.o/ → /ciˈka.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.ká.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kyˈka.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cyˈka.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cyˈka.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈka.o/

Verb

κῠκᾰ́ω • (kukáō)

1. to stir up, mix
2. to stir up, throw into confusion, confound

Inflection

   Present: κῠκᾰ́ω, κῠκᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κῠκᾰ́ω	κῠκᾰ́εις	κῠκᾰ́ει	κῠκᾰ́ετον	κῠκᾰ́ετον	κῠκᾰ́ομεν	κῠκᾰ́ετε	κῠκᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κῠκᾰ́ω	κῠκᾰ́ῃς	κῠκᾰ́ῃ	κῠκᾰ́ητον	κῠκᾰ́ητον	κῠκᾰ́ωμεν	κῠκᾰ́ητε	κῠκᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	κῠκᾰ́οιμῐ	κῠκᾰ́οις	κῠκᾰ́οι	κῠκᾰ́οιτον	κῠκᾰοίτην	κῠκᾰ́οιμεν	κῠκᾰ́οιτε	κῠκᾰ́οιεν
	imperative		κῠ́κᾰε	κῠκᾰέτω	κῠκᾰ́ετον	κῠκᾰέτων		κῠκᾰ́ετε	κῠκᾰόντων
middle/ passive	indicative	κῠκᾰ́ομαι	κῠκᾰ́ῃ, κῠκᾰ́ει	κῠκᾰ́εται	κῠκᾰ́εσθον	κῠκᾰ́εσθον	κῠκᾰόμεθᾰ	κῠκᾰ́εσθε	κῠκᾰ́ονται
	subjunctive	κῠκᾰ́ωμαι	κῠκᾰ́ῃ	κῠκᾰ́ηται	κῠκᾰ́ησθον	κῠκᾰ́ησθον	κῠκᾰώμεθᾰ	κῠκᾰ́ησθε	κῠκᾰ́ωνται
	optative	κῠκᾰοίμην	κῠκᾰ́οιο	κῠκᾰ́οιτο	κῠκᾰ́οισθον	κῠκᾰοίσθην	κῠκᾰοίμεθᾰ	κῠκᾰ́οισθε	κῠκᾰ́οιντο
	imperative		κῠκᾰ́ου	κῠκᾰέσθω	κῠκᾰ́εσθον	κῠκᾰέσθων		κῠκᾰ́εσθε	κῠκᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κῠκᾰ́ειν				κῠκᾰ́εσθαι
participle	m	κῠκᾰ́ων				κῠκᾰόμενος
	f	κῠκᾰ́ουσᾰ				κῠκᾰομένη
	n	κῠκᾰ́ον				κῠκᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κῠκῶ, κῠκῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κῠκῶ	κῠκᾷς	κῠκᾷ	κῠκᾶτον	κῠκᾶτον	κῠκῶμεν	κῠκᾶτε	κῠκῶσῐ(ν)
	subjunctive	κῠκῶ	κῠκᾷς	κῠκᾷ	κῠκᾶτον	κῠκᾶτον	κῠκῶμεν	κῠκᾶτε	κῠκῶσῐ(ν)
	optative	κῠκῴην, κῠκῷμῐ	κῠκῴης, κῠκῷς	κῠκῴη, κῠκῷ	κῠκῷτον, κῠκῴητον	κῠκῴτην, κῠκῳήτην	κῠκῷμεν, κῠκῴημεν	κῠκῷτε, κῠκῴητε	κῠκῷεν, κῠκῴησᾰν
	imperative		κῠ́κᾱ	κῠκᾱ́τω	κῠκᾶτον	κῠκᾱ́των		κῠκᾶτε	κῠκώντων
middle/ passive	indicative	κῠκῶμαι	κῠκᾷ	κῠκᾶται	κῠκᾶσθον	κῠκᾶσθον	κῠκώμεθᾰ	κῠκᾶσθε	κῠκῶνται
	subjunctive	κῠκῶμαι	κῠκᾷ	κῠκᾶται	κῠκᾶσθον	κῠκᾶσθον	κῠκώμεθᾰ	κῠκᾶσθε	κῠκῶνται
	optative	κῠκῴμην	κῠκῷο	κῠκῷτο	κῠκῷσθον	κῠκῴσθην	κῠκῴμεθᾰ	κῠκῷσθε	κῠκῷντο
	imperative		κῠκῶ	κῠκᾱ́σθω	κῠκᾶσθον	κῠκᾱ́σθων		κῠκᾶσθε	κῠκᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κῠκᾶν				κῠκᾶσθαι
participle	m	κῠκῶν				κῠκώμενος
	f	κῠκῶσᾰ				κῠκωμένη
	n	κῠκῶν				κῠκώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκῠ́κᾰον, ἐκῠκᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκῠ́κᾰον	ἐκῠ́κᾰες	ἐκῠ́κᾰε(ν)	ἐκῠκᾰ́ετον	ἐκῠκᾰέτην	ἐκῠκᾰ́ομεν	ἐκῠκᾰ́ετε	ἐκῠ́κᾰον
middle/ passive	indicative	ἐκῠκᾰόμην	ἐκῠκᾰ́ου	ἐκῠκᾰ́ετο	ἐκῠκᾰ́εσθον	ἐκῠκᾰέσθην	ἐκῠκᾰόμεθᾰ	ἐκῠκᾰ́εσθε	ἐκῠκᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκῠ́κων, ἐκῠκώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκῠ́κων	ἐκῠ́κᾱς	ἐκῠ́κᾱ	ἐκῠκᾶτον	ἐκῠκᾱ́την	ἐκῠκῶμεν	ἐκῠκᾶτε	ἐκῠ́κων
middle/ passive	indicative	ἐκῠκώμην	ἐκῠκῶ	ἐκῠκᾶτο	ἐκῠκᾶσθον	ἐκῠκᾱ́σθην	ἐκῠκώμεθᾰ	ἐκῠκᾶσθε	ἐκῠκῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κῠκήσω, κῠκήσομαι, κῠκηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κῠκήσω	κῠκήσεις	κῠκήσει	κῠκήσετον	κῠκήσετον	κῠκήσομεν	κῠκήσετε	κῠκήσουσῐ(ν)
	optative	κῠκήσοιμῐ	κῠκήσοις	κῠκήσοι	κῠκήσοιτον	κῠκησοίτην	κῠκήσοιμεν	κῠκήσοιτε	κῠκήσοιεν
middle	indicative	κῠκήσομαι	κῠκήσῃ, κῠκήσει	κῠκήσεται	κῠκήσεσθον	κῠκήσεσθον	κῠκησόμεθᾰ	κῠκήσεσθε	κῠκήσονται
	optative	κῠκησοίμην	κῠκήσοιο	κῠκήσοιτο	κῠκήσοισθον	κῠκησοίσθην	κῠκησοίμεθᾰ	κῠκήσοισθε	κῠκήσοιντο
passive	indicative	κῠκηθήσομαι	κῠκηθήσῃ	κῠκηθήσεται	κῠκηθήσεσθον	κῠκηθήσεσθον	κῠκηθησόμεθᾰ	κῠκηθήσεσθε	κῠκηθήσονται
	optative	κῠκηθησοίμην	κῠκηθήσοιο	κῠκηθήσοιτο	κῠκηθήσοισθον	κῠκηθησοίσθην	κῠκηθησοίμεθᾰ	κῠκηθήσοισθε	κῠκηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κῠκήσειν			κῠκήσεσθαι		κῠκηθήσεσθαι
participle	m	κῠκήσων			κῠκησόμενος		κῠκηθησόμενος
	f	κῠκήσουσᾰ			κῠκησομένη		κῠκηθησομένη
	n	κῠκῆσον			κῠκησόμενον		κῠκηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκῠ́κησᾰ, ἐκῠκησᾰ́μην, ἐκῠκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκῠ́κησᾰ	ἐκῠ́κησᾰς	ἐκῠ́κησε(ν)	ἐκῠκήσᾰτον	ἐκῠκησᾰ́την	ἐκῠκήσᾰμεν	ἐκῠκήσᾰτε	ἐκῠ́κησᾰν
	subjunctive	κῠκήσω	κῠκήσῃς	κῠκήσῃ	κῠκήσητον	κῠκήσητον	κῠκήσωμεν	κῠκήσητε	κῠκήσωσῐ(ν)
	optative	κῠκήσαιμῐ	κῠκήσειᾰς, κῠκήσαις	κῠκήσειε(ν), κῠκήσαι	κῠκήσαιτον	κῠκησαίτην	κῠκήσαιμεν	κῠκήσαιτε	κῠκήσειᾰν, κῠκήσαιεν
	imperative		κῠ́κησον	κῠκησᾰ́τω	κῠκήσᾰτον	κῠκησᾰ́των		κῠκήσᾰτε	κῠκησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκῠκησᾰ́μην	ἐκῠκήσω	ἐκῠκήσᾰτο	ἐκῠκήσᾰσθον	ἐκῠκησᾰ́σθην	ἐκῠκησᾰ́μεθᾰ	ἐκῠκήσᾰσθε	ἐκῠκήσᾰντο
	subjunctive	κῠκήσωμαι	κῠκήσῃ	κῠκήσηται	κῠκήσησθον	κῠκήσησθον	κῠκησώμεθᾰ	κῠκήσησθε	κῠκήσωνται
	optative	κῠκησαίμην	κῠκήσαιο	κῠκήσαιτο	κῠκήσαισθον	κῠκησαίσθην	κῠκησαίμεθᾰ	κῠκήσαισθε	κῠκήσαιντο
	imperative		κῠ́κησαι	κῠκησᾰ́σθω	κῠκήσᾰσθον	κῠκησᾰ́σθων		κῠκήσᾰσθε	κῠκησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκῠκήθην	ἐκῠκήθης	ἐκῠκήθη	ἐκῠκήθητον	ἐκῠκηθήτην	ἐκῠκήθημεν	ἐκῠκήθητε	ἐκῠκήθησᾰν
	subjunctive	κῠκηθῶ	κῠκηθῇς	κῠκηθῇ	κῠκηθῆτον	κῠκηθῆτον	κῠκηθῶμεν	κῠκηθῆτε	κῠκηθῶσῐ(ν)
	optative	κῠκηθείην	κῠκηθείης	κῠκηθείη	κῠκηθεῖτον, κῠκηθείητον	κῠκηθείτην, κῠκηθειήτην	κῠκηθεῖμεν, κῠκηθείημεν	κῠκηθεῖτε, κῠκηθείητε	κῠκηθεῖεν, κῠκηθείησᾰν
	imperative		κῠκήθητῐ	κῠκηθήτω	κῠκήθητον	κῠκηθήτων		κῠκήθητε	κῠκηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κῠκῆσαι			κῠκήσᾰσθαι		κῠκηθῆναι
participle	m	κῠκήσᾱς			κῠκησᾰ́μενος		κῠκηθείς
	f	κῠκήσᾱσᾰ			κῠκησᾰμένη		κῠκηθεῖσᾰ
	n	κῠκῆσᾰν			κῠκησᾰ́μενον		κῠκηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀμφικυκάω (amphikukáō)
• ἀνακυκάω (anakukáō)
• διακυκάω (diakukáō)
• ἐγκυκάω (enkukáō)
• κατακυκάω (katakukáō)
• συγκυκάω (sunkukáō)

Related terms

• κυκεία (kukeía)
• κυκεών (kukeṓn)
• κυκήθρα (kukḗthra)
• κύκηθρον (kúkēthron)
• κύκησις (kúkēsis)
• κυκητής (kukētḗs)

References

• “κυκάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κυκάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “κυκάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κυκάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κυκάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN