κρύπτην

See also: κρυπτήν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /krýp.tɛːn/ → /ˈkryp.tin/ → /ˈkrip.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /krýp.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkryp.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkryp.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkryp.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkrip.tin/

Noun

κρύπτην • (krúptēn)

1. accusative singular of κρύπτης (krúptēs)