κρατερῷ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kra.te.rɔ̂ːi̯/ → /kra.teˈro/ → /kra.teˈro/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.te.rɔ̂ːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kra.teˈro/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kra.teˈro/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kra.teˈro/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kra.teˈro/

Adjective

κρᾰτερῷ • (kraterôi)

1. masculine/neuter dative singular of κρατερός (kraterós)