κρατερέ

Ancient Greek

Alternative forms

• κρᾰτέρ’ (kratér’) — apocopic

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kra.te.ré/ → /kra.teˈre/ → /kra.teˈre/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.te.ré/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kra.teˈre/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kra.teˈre/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kra.teˈre/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kra.teˈre/

Adjective

κρᾰτερέ • (krateré)

1. masculine vocative singular of κρᾰτερός (kraterós)