κομόων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ko.mó.ɔːn/ → /koˈmo.on/ → /koˈmo.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ko.mó.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /koˈmo.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /koˈmo.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /koˈmo.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /koˈmo.on/

Participle

κομόων • (komóōn) m (feminine κομόωσᾰ, neuter κομόον); first/third declension

1. present active participle uncontracted of κομάω (komáō)

Adjective

κομόων • (komóōn) m (feminine κομόωσᾰ, neuter κομόον); first/third declension

1. long-haired

Declension

First and third declension of κομόων; κομόωσᾰ; κομόον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κομόων komóōn	κομόωσᾰ komóōsa	κομόον komóon		κομόωντε komóōnte	κομοώσᾱ komoṓsā	κομόωντε komóōnte		κομόωντες komóōntes	κομόωσαι komóōsai	κομόωντᾰ komóōnta
Genitive		κομόωντος komóōntos	κομοώσης komoṓsēs	κομόωντος komóōntos		κομοώντοιν komoṓntoin	κομοώσαιν komoṓsain	κομοώντοιν komoṓntoin		κομοώντων komoṓntōn	κομοωσῶν komoōsôn	κομοώντων komoṓntōn
Dative		κομόωντῐ komóōnti	κομοώσῃ komoṓsēi	κομόωντῐ komóōnti		κομοώντοιν komoṓntoin	κομοώσαιν komoṓsain	κομοώντοιν komoṓntoin		κομόωσῐ / κομόωσῐν komóōsi(n)	κομοώσαις komoṓsais	κομόωσῐ / κομόωσῐν komóōsi(n)
Accusative		κομόωντᾰ komóōnta	κομόωσᾰν komóōsan	κομόον komóon		κομόωντε komóōnte	κομοώσᾱ komoṓsā	κομόωντε komóōnte		κομόωντᾰς komóōntas	κομοώσᾱς komoṓsās	κομόωντᾰ komóōnta
Vocative		κομόων komóōn	κομόωσᾰ komóōsa	κομόον komóon		κομόωντε komóōnte	κομοώσᾱ komoṓsā	κομόωντε komóōnte		κομόωντες komóōntes	κομόωσαι komóōsai	κομόωντᾰ komóōnta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κομοώντως komoṓntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.