κλημάτινος

Ancient Greek

Etymology

From κλῆμα (klêma, “vine twig”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /klɛː.má.ti.nos/ → /kliˈma.ti.nos/ → /kliˈma.ti.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /klɛː.má.ti.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kle̝ˈma.ti.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kliˈma.ti.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kliˈma.ti.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kliˈma.ti.nos/

Adjective

κλημάτῐνος • (klēmátĭnos) m (feminine κληματῐ́νη, neuter κλημάτῐνον); first/second declension

1. of vine twigs

Inflection

First and second declension of κλημάτῐνος; κληματῐ́νη; κλημάτῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κλημάτῐνος klēmátĭnos	κληματῐ́νη klēmatĭ́nē	κλημάτῐνον klēmátĭnon		κληματῐ́νω klēmatĭ́nō	κληματῐ́νᾱ klēmatĭ́nā	κληματῐ́νω klēmatĭ́nō		κλημάτῐνοι klēmátĭnoi	κλημάτῐναι klēmátĭnai	κλημάτῐνᾰ klēmátĭnă
Genitive		κληματῐ́νου klēmatĭ́nou	κληματῐ́νης klēmatĭ́nēs	κληματῐ́νου klēmatĭ́nou		κληματῐ́νοιν klēmatĭ́noin	κληματῐ́ναιν klēmatĭ́nain	κληματῐ́νοιν klēmatĭ́noin		κληματῐ́νων klēmatĭ́nōn	κληματῐ́νων klēmatĭ́nōn	κληματῐ́νων klēmatĭ́nōn
Dative		κληματῐ́νῳ klēmatĭ́nōi	κληματῐ́νῃ klēmatĭ́nēi	κληματῐ́νῳ klēmatĭ́nōi		κληματῐ́νοιν klēmatĭ́noin	κληματῐ́ναιν klēmatĭ́nain	κληματῐ́νοιν klēmatĭ́noin		κληματῐ́νοις klēmatĭ́nois	κληματῐ́ναις klēmatĭ́nais	κληματῐ́νοις klēmatĭ́nois
Accusative		κλημάτῐνον klēmátĭnon	κληματῐ́νην klēmatĭ́nēn	κλημάτῐνον klēmátĭnon		κληματῐ́νω klēmatĭ́nō	κληματῐ́νᾱ klēmatĭ́nā	κληματῐ́νω klēmatĭ́nō		κληματῐ́νους klēmatĭ́nous	κληματῐ́νᾱς klēmatĭ́nās	κλημάτῐνᾰ klēmátĭnă
Vocative		κλημάτῐνε klēmátĭne	κληματῐ́νη klēmatĭ́nē	κλημάτῐνον klēmátĭnon		κληματῐ́νω klēmatĭ́nō	κληματῐ́νᾱ klēmatĭ́nā	κληματῐ́νω klēmatĭ́nō		κλημάτῐνοι klēmátĭnoi	κλημάτῐναι klēmátĭnai	κλημάτῐνᾰ klēmátĭnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κληματῐ́νως klēmatĭ́nōs				κληματῐνώτερος klēmatĭnṓteros				κληματῐνώτᾰτος klēmatĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κλημάτινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κλημάτινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette