κεῖνος

See also: κείνος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kêː.nos/ → /ˈci.nos/ → /ˈci.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kêː.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈki.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈci.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈci.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.nos/

Pronoun

κεῖνος • (keînos)

1. Alternative form of ἐκεῖνος (ekeînos)

Declension

First and second declension of κεῖνος; κείνη; κεῖνο (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κεῖνος keînos	κείνη keínē	κεῖνο keîno		κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō		κεῖνοι keînoi	κεῖναι keînai	κεῖνᾰ keînă
Genitive		κείνου / κεινοῖο / κείνοιο / κεινόο / κείνοο keínou / keinoîo / keínoio / keinóo / keínoo	κείνης keínēs	κείνου / κεινοῖο / κείνοιο / κεινόο / κείνοο keínou / keinoîo / keínoio / keinóo / keínoo		κείνοιῐν keínoiĭn	κείναιν / κείναιῐν / κείνῃῐν keínai(ĭ)n / keínēiĭn	κείνοιῐν keínoiĭn		κείνων keínōn	κεινᾱ́ων / κεινέ͜ων / κεινῶν keinā́ōn / keiné͜ōn / keinôn	κείνων keínōn
Dative		κείνῳ keínōi	κείνῃ keínēi	κείνῳ keínōi		κείνοιῐν keínoiĭn	κείναιν / κείναιῐν / κείνῃῐν keínai(ĭ)n / keínēiĭn	κείνοιῐν keínoiĭn		κείνοισῐ / κείνοισῐν / κείνοις keínoisĭ(n) / keínois	κείνῃσῐ / κείνῃσῐν / κείνῃς / κείναις keínēisĭ(n) / keínēis / keínais	κείνοισῐ / κείνοισῐν / κείνοις keínoisĭ(n) / keínois
Accusative		κεῖνον keînon	κείνην keínēn	κεῖνο keîno		κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō		κείνους keínous	κείνᾱς keínās	κεῖνᾰ keînă
Vocative		κεῖνε keîne	κείνη keínē	κεῖνο keîno		κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō		κεῖνοι keînoi	κεῖναι keînai	κεῖνᾰ keînă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κείνως keínōs				κεινότερος keinóteros				κεινότᾰτος keinótătos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

First and second declension of κεῖνος; κείνη; κεῖνο (Ionic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κεῖνος keînos	κείνη keínē	κεῖνο keîno		κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō		κεῖνοι keînoi	κεῖναι keînai	κεῖνᾰ keînă
Genitive		κείνου keínou	κείνης keínēs	κείνου keínou		κείνοιν keínoin	κείναιν keínain	κείνοιν keínoin		κείνων keínōn	κεινέων / κεινῶν keinéōn / keinôn	κείνων keínōn
Dative		κείνῳ keínōi	κείνῃ keínēi	κείνῳ keínōi		κείνοιν keínoin	κείναιν keínain	κείνοιν keínoin		κείνοισῐ / κείνοισῐν / κείνοις keínoisĭ(n) / keínois	κείνῃσῐ / κείνῃσῐν keínēisĭ(n)	κείνοισῐ / κείνοισῐν / κείνοις keínoisĭ(n) / keínois
Accusative		κεῖνον keînon	κείνην keínēn	κεῖνο keîno		κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō		κείνους keínous	κείνᾱς keínās	κεῖνᾰ keînă
Vocative		κεῖνε keîne	κείνη keínē	κεῖνο keîno		κείνω keínō	κείνᾱ keínā	κείνω keínō		κεῖνοι keînoi	κεῖναι keînai	κεῖνᾰ keînă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κείνως keínōs				κεινότερος keinóteros				κεινότᾰτος keinótătos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.