κελαινεφές

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.lai̯.ne.pʰés/ → /ce.lɛ.neˈɸes/ → /ce.le.neˈfes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.lai̯.ne.pʰés/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.lɛ.neˈpʰes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.lɛ.neˈɸes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.le.neˈfes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.le.neˈfes/

Adjective

κελαινεφές • (kelainephés)

1. inflection of κελαινεφής (kelainephḗs):
   1. neuter nominative/accusative singular
   2. masculine/feminine/neuter vocative singular