κεκορυθμένος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.ko.rytʰ.mé.nos/ → /ce.ko.ryθˈme.nos/ → /ce.ko.riθˈme.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.ko.rytʰ.mé.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.ko.rytʰˈme.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.ko.ryθˈme.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.ko.ryθˈme.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.ko.riθˈme.nos/

Participle

κεκορυθμένος • (kekoruthménos) m (feminine κεκορυθμένη, neuter κεκορυθμένον); first/second declension

1. perfect passive participle of κορύσσω (korússō)

Declension

First and second declension of κεκορυθμένος; κεκορυθμένη; κεκορυθμένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κεκορυθμένος kekoruthménos	κεκορυθμένη kekoruthménē	κεκορυθμένον kekoruthménon		κεκορυθμένω kekoruthménō	κεκορυθμένᾱ kekoruthménā	κεκορυθμένω kekoruthménō		κεκορυθμένοι kekoruthménoi	κεκορυθμέναι kekoruthménai	κεκορυθμένᾰ kekoruthména
Genitive		κεκορυθμένου kekoruthménou	κεκορυθμένης kekoruthménēs	κεκορυθμένου kekoruthménou		κεκορυθμένοιν kekoruthménoin	κεκορυθμέναιν kekoruthménain	κεκορυθμένοιν kekoruthménoin		κεκορυθμένων kekoruthménōn	κεκορυθμένων kekoruthménōn	κεκορυθμένων kekoruthménōn
Dative		κεκορυθμένῳ kekoruthménōi	κεκορυθμένῃ kekoruthménēi	κεκορυθμένῳ kekoruthménōi		κεκορυθμένοιν kekoruthménoin	κεκορυθμέναιν kekoruthménain	κεκορυθμένοιν kekoruthménoin		κεκορυθμένοις kekoruthménois	κεκορυθμέναις kekoruthménais	κεκορυθμένοις kekoruthménois
Accusative		κεκορυθμένον kekoruthménon	κεκορυθμένην kekoruthménēn	κεκορυθμένον kekoruthménon		κεκορυθμένω kekoruthménō	κεκορυθμένᾱ kekoruthménā	κεκορυθμένω kekoruthménō		κεκορυθμένους kekoruthménous	κεκορυθμένᾱς kekoruthménās	κεκορυθμένᾰ kekoruthména
Vocative		κεκορυθμένε kekoruthméne	κεκορυθμένη kekoruthménē	κεκορυθμένον kekoruthménon		κεκορυθμένω kekoruthménō	κεκορυθμένᾱ kekoruthménā	κεκορυθμένω kekoruthménō		κεκορυθμένοι kekoruthménoi	κεκορυθμέναι kekoruthménai	κεκορυθμένᾰ kekoruthména
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κεκορυθμένως kekoruthménōs				κεκορυθμενώτερος kekoruthmenṓteros				κεκορυθμενώτᾰτος kekoruthmenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.