κατοικοδομέω

Ancient Greek

Etymology

Form κατα- (kata-, “intensifying prefix”) +‎ οικοδομέω (oikodoméō, “build”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.ko.do.mé.ɔː/ → /ka.ty.ko.ðoˈme.o/ → /ka.ti.ko.ðoˈme.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.ko.do.mé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.ko.doˈme.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.ko.ðoˈme.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ko.ðoˈme.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ko.ðoˈme.o/

Verb

κᾰτοικοδομέω • (kătoikodoméō)

1. to build upon or in a place
2. to use, squander in building
3. to shut up in a house
4. (passive voice) to be built up, blocked up

Inflection

   Present: κᾰτοικοδομέω, κᾰτοικοδομέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτοικοδομέω	κᾰτοικοδομέεις	κᾰτοικοδομέει	κᾰτοικοδομέετον	κᾰτοικοδομέετον	κᾰτοικοδομέομεν	κᾰτοικοδομέετε	κᾰτοικοδομέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτοικοδομέω	κᾰτοικοδομέῃς	κᾰτοικοδομέῃ	κᾰτοικοδομέητον	κᾰτοικοδομέητον	κᾰτοικοδομέωμεν	κᾰτοικοδομέητε	κᾰτοικοδομέωσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοδομέοιμῐ	κᾰτοικοδομέοις	κᾰτοικοδομέοι	κᾰτοικοδομέοιτον	κᾰτοικοδομεοίτην	κᾰτοικοδομέοιμεν	κᾰτοικοδομέοιτε	κᾰτοικοδομέοιεν
	imperative		κᾰτοικοδόμεε	κᾰτοικοδομεέτω	κᾰτοικοδομέετον	κᾰτοικοδομεέτων		κᾰτοικοδομέετε	κᾰτοικοδομεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτοικοδομέομαι	κᾰτοικοδομέῃ, κᾰτοικοδομέει	κᾰτοικοδομέεται	κᾰτοικοδομέεσθον	κᾰτοικοδομέεσθον	κᾰτοικοδομεόμεθᾰ	κᾰτοικοδομέεσθε	κᾰτοικοδομέονται
	subjunctive	κᾰτοικοδομέωμαι	κᾰτοικοδομέῃ	κᾰτοικοδομέηται	κᾰτοικοδομέησθον	κᾰτοικοδομέησθον	κᾰτοικοδομεώμεθᾰ	κᾰτοικοδομέησθε	κᾰτοικοδομέωνται
	optative	κᾰτοικοδομεοίμην	κᾰτοικοδομέοιο	κᾰτοικοδομέοιτο	κᾰτοικοδομέοισθον	κᾰτοικοδομεοίσθην	κᾰτοικοδομεοίμεθᾰ	κᾰτοικοδομέοισθε	κᾰτοικοδομέοιντο
	imperative		κᾰτοικοδομέου	κᾰτοικοδομεέσθω	κᾰτοικοδομέεσθον	κᾰτοικοδομεέσθων		κᾰτοικοδομέεσθε	κᾰτοικοδομεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτοικοδομέειν				κᾰτοικοδομέεσθαι
participle	m	κᾰτοικοδομέων				κᾰτοικοδομεόμενος
	f	κᾰτοικοδομέουσᾰ				κᾰτοικοδομεομένη
	n	κᾰτοικοδομέον				κᾰτοικοδομεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κᾰτοικοδομῶ, κᾰτοικοδομοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτοικοδομῶ	κᾰτοικοδομεῖς	κᾰτοικοδομεῖ	κᾰτοικοδομεῖτον	κᾰτοικοδομεῖτον	κᾰτοικοδομοῦμεν	κᾰτοικοδομεῖτε	κᾰτοικοδομοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτοικοδομῶ	κᾰτοικοδομῇς	κᾰτοικοδομῇ	κᾰτοικοδομῆτον	κᾰτοικοδομῆτον	κᾰτοικοδομῶμεν	κᾰτοικοδομῆτε	κᾰτοικοδομῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοδομοίην, κᾰτοικοδομοῖμῐ	κᾰτοικοδομοίης, κᾰτοικοδομοῖς	κᾰτοικοδομοίη, κᾰτοικοδομοῖ	κᾰτοικοδομοῖτον, κᾰτοικοδομοίητον	κᾰτοικοδομοίτην, κᾰτοικοδομοιήτην	κᾰτοικοδομοῖμεν, κᾰτοικοδομοίημεν	κᾰτοικοδομοῖτε, κᾰτοικοδομοίητε	κᾰτοικοδομοῖεν, κᾰτοικοδομοίησᾰν
	imperative		κᾰτοικοδόμει	κᾰτοικοδομείτω	κᾰτοικοδομεῖτον	κᾰτοικοδομείτων		κᾰτοικοδομεῖτε	κᾰτοικοδομούντων
middle/ passive	indicative	κᾰτοικοδομοῦμαι	κᾰτοικοδομεῖ, κᾰτοικοδομῇ	κᾰτοικοδομεῖται	κᾰτοικοδομεῖσθον	κᾰτοικοδομεῖσθον	κᾰτοικοδομούμεθᾰ	κᾰτοικοδομεῖσθε	κᾰτοικοδομοῦνται
	subjunctive	κᾰτοικοδομῶμαι	κᾰτοικοδομῇ	κᾰτοικοδομῆται	κᾰτοικοδομῆσθον	κᾰτοικοδομῆσθον	κᾰτοικοδομώμεθᾰ	κᾰτοικοδομῆσθε	κᾰτοικοδομῶνται
	optative	κᾰτοικοδομοίμην	κᾰτοικοδομοῖο	κᾰτοικοδομοῖτο	κᾰτοικοδομοῖσθον	κᾰτοικοδομοίσθην	κᾰτοικοδομοίμεθᾰ	κᾰτοικοδομοῖσθε	κᾰτοικοδομοῖντο
	imperative		κᾰτοικοδομοῦ	κᾰτοικοδομείσθω	κᾰτοικοδομεῖσθον	κᾰτοικοδομείσθων		κᾰτοικοδομεῖσθε	κᾰτοικοδομείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτοικοδομεῖν				κᾰτοικοδομεῖσθαι
participle	m	κᾰτοικοδομῶν				κᾰτοικοδομούμενος
	f	κᾰτοικοδομοῦσᾰ				κᾰτοικοδομουμένη
	n	κᾰτοικοδομοῦν				κᾰτοικοδομούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτῳκοδόμεον, κᾰτῳκοδομεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοδόμεον	κᾰτῳκοδόμεες	κᾰτῳκοδόμεε(ν)	κᾰτῳκοδομέετον	κᾰτῳκοδομεέτην	κᾰτῳκοδομέομεν	κᾰτῳκοδομέετε	κᾰτῳκοδόμεον
middle/ passive	indicative	κᾰτῳκοδομεόμην	κᾰτῳκοδομέου	κᾰτῳκοδομέετο	κᾰτῳκοδομέεσθον	κᾰτῳκοδομεέσθην	κᾰτῳκοδομεόμεθᾰ	κᾰτῳκοδομέεσθε	κᾰτῳκοδομέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτῳκοδόμουν, κᾰτῳκοδομούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοδόμουν	κᾰτῳκοδόμεις	κᾰτῳκοδόμει	κᾰτῳκοδομεῖτον	κᾰτῳκοδομείτην	κᾰτῳκοδομοῦμεν	κᾰτῳκοδομεῖτε	κᾰτῳκοδόμουν
middle/ passive	indicative	κᾰτῳκοδομούμην	κᾰτῳκοδομοῦ	κᾰτῳκοδομεῖτο	κᾰτῳκοδομεῖσθον	κᾰτῳκοδομείσθην	κᾰτῳκοδομούμεθᾰ	κᾰτῳκοδομεῖσθε	κᾰτῳκοδομοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτοικοδομήσω, κᾰτοικοδομήσομαι, κᾰτοικοδομηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτοικοδομήσω	κᾰτοικοδομήσεις	κᾰτοικοδομήσει	κᾰτοικοδομήσετον	κᾰτοικοδομήσετον	κᾰτοικοδομήσομεν	κᾰτοικοδομήσετε	κᾰτοικοδομήσουσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοδομήσοιμῐ	κᾰτοικοδομήσοις	κᾰτοικοδομήσοι	κᾰτοικοδομήσοιτον	κᾰτοικοδομησοίτην	κᾰτοικοδομήσοιμεν	κᾰτοικοδομήσοιτε	κᾰτοικοδομήσοιεν
middle	indicative	κᾰτοικοδομήσομαι	κᾰτοικοδομήσῃ, κᾰτοικοδομήσει	κᾰτοικοδομήσεται	κᾰτοικοδομήσεσθον	κᾰτοικοδομήσεσθον	κᾰτοικοδομησόμεθᾰ	κᾰτοικοδομήσεσθε	κᾰτοικοδομήσονται
	optative	κᾰτοικοδομησοίμην	κᾰτοικοδομήσοιο	κᾰτοικοδομήσοιτο	κᾰτοικοδομήσοισθον	κᾰτοικοδομησοίσθην	κᾰτοικοδομησοίμεθᾰ	κᾰτοικοδομήσοισθε	κᾰτοικοδομήσοιντο
passive	indicative	κᾰτοικοδομηθήσομαι	κᾰτοικοδομηθήσῃ	κᾰτοικοδομηθήσεται	κᾰτοικοδομηθήσεσθον	κᾰτοικοδομηθήσεσθον	κᾰτοικοδομηθησόμεθᾰ	κᾰτοικοδομηθήσεσθε	κᾰτοικοδομηθήσονται
	optative	κᾰτοικοδομηθησοίμην	κᾰτοικοδομηθήσοιο	κᾰτοικοδομηθήσοιτο	κᾰτοικοδομηθήσοισθον	κᾰτοικοδομηθησοίσθην	κᾰτοικοδομηθησοίμεθᾰ	κᾰτοικοδομηθήσοισθε	κᾰτοικοδομηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτοικοδομήσειν			κᾰτοικοδομήσεσθαι		κᾰτοικοδομηθήσεσθαι
participle	m	κᾰτοικοδομήσων			κᾰτοικοδομησόμενος		κᾰτοικοδομηθησόμενος
	f	κᾰτοικοδομήσουσᾰ			κᾰτοικοδομησομένη		κᾰτοικοδομηθησομένη
	n	κᾰτοικοδομῆσον			κᾰτοικοδομησόμενον		κᾰτοικοδομηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτῳκοδόμησᾰ, κᾰτῳκοδομησᾰ́μην, κᾰτῳκοδομήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοδόμησᾰ	κᾰτῳκοδόμησᾰς	κᾰτῳκοδόμησε(ν)	κᾰτῳκοδομήσᾰτον	κᾰτῳκοδομησᾰ́την	κᾰτῳκοδομήσᾰμεν	κᾰτῳκοδομήσᾰτε	κᾰτῳκοδόμησᾰν
	subjunctive	κᾰτοικοδομήσω	κᾰτοικοδομήσῃς	κᾰτοικοδομήσῃ	κᾰτοικοδομήσητον	κᾰτοικοδομήσητον	κᾰτοικοδομήσωμεν	κᾰτοικοδομήσητε	κᾰτοικοδομήσωσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοδομήσαιμῐ	κᾰτοικοδομήσειᾰς, κᾰτοικοδομήσαις	κᾰτοικοδομήσειε(ν), κᾰτοικοδομήσαι	κᾰτοικοδομήσαιτον	κᾰτοικοδομησαίτην	κᾰτοικοδομήσαιμεν	κᾰτοικοδομήσαιτε	κᾰτοικοδομήσειᾰν, κᾰτοικοδομήσαιεν
	imperative		κᾰτοικοδόμησον	κᾰτοικοδομησᾰ́τω	κᾰτοικοδομήσᾰτον	κᾰτοικοδομησᾰ́των		κᾰτοικοδομήσᾰτε	κᾰτοικοδομησᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτῳκοδομησᾰ́μην	κᾰτῳκοδομήσω	κᾰτῳκοδομήσᾰτο	κᾰτῳκοδομήσᾰσθον	κᾰτῳκοδομησᾰ́σθην	κᾰτῳκοδομησᾰ́μεθᾰ	κᾰτῳκοδομήσᾰσθε	κᾰτῳκοδομήσᾰντο
	subjunctive	κᾰτοικοδομήσωμαι	κᾰτοικοδομήσῃ	κᾰτοικοδομήσηται	κᾰτοικοδομήσησθον	κᾰτοικοδομήσησθον	κᾰτοικοδομησώμεθᾰ	κᾰτοικοδομήσησθε	κᾰτοικοδομήσωνται
	optative	κᾰτοικοδομησαίμην	κᾰτοικοδομήσαιο	κᾰτοικοδομήσαιτο	κᾰτοικοδομήσαισθον	κᾰτοικοδομησαίσθην	κᾰτοικοδομησαίμεθᾰ	κᾰτοικοδομήσαισθε	κᾰτοικοδομήσαιντο
	imperative		κᾰτοικοδόμησαι	κᾰτοικοδομησᾰ́σθω	κᾰτοικοδομήσᾰσθον	κᾰτοικοδομησᾰ́σθων		κᾰτοικοδομήσᾰσθε	κᾰτοικοδομησᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτῳκοδομήθην	κᾰτῳκοδομήθης	κᾰτῳκοδομήθη	κᾰτῳκοδομήθητον	κᾰτῳκοδομηθήτην	κᾰτῳκοδομήθημεν	κᾰτῳκοδομήθητε	κᾰτῳκοδομήθησᾰν
	subjunctive	κᾰτοικοδομηθῶ	κᾰτοικοδομηθῇς	κᾰτοικοδομηθῇ	κᾰτοικοδομηθῆτον	κᾰτοικοδομηθῆτον	κᾰτοικοδομηθῶμεν	κᾰτοικοδομηθῆτε	κᾰτοικοδομηθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοδομηθείην	κᾰτοικοδομηθείης	κᾰτοικοδομηθείη	κᾰτοικοδομηθεῖτον, κᾰτοικοδομηθείητον	κᾰτοικοδομηθείτην, κᾰτοικοδομηθειήτην	κᾰτοικοδομηθεῖμεν, κᾰτοικοδομηθείημεν	κᾰτοικοδομηθεῖτε, κᾰτοικοδομηθείητε	κᾰτοικοδομηθεῖεν, κᾰτοικοδομηθείησᾰν
	imperative		κᾰτοικοδομήθητῐ	κᾰτοικοδομηθήτω	κᾰτοικοδομήθητον	κᾰτοικοδομηθήτων		κᾰτοικοδομήθητε	κᾰτοικοδομηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτοικοδομῆσαι			κᾰτοικοδομήσᾰσθαι		κᾰτοικοδομηθῆναι
participle	m	κᾰτοικοδομήσᾱς			κᾰτοικοδομησᾰ́μενος		κᾰτοικοδομηθείς
	f	κᾰτοικοδομήσᾱσᾰ			κᾰτοικοδομησᾰμένη		κᾰτοικοδομηθεῖσᾰ
	n	κᾰτοικοδομῆσᾰν			κᾰτοικοδομησᾰ́μενον		κᾰτοικοδομηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτῳκοδόμηκᾰ, κᾰτῳκοδόμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοδόμηκᾰ	κᾰτῳκοδόμηκᾰς	κᾰτῳκοδόμηκε(ν)	κᾰτῳκοδομήκᾰτον	κᾰτῳκοδομήκᾰτον	κᾰτῳκοδομήκᾰμεν	κᾰτῳκοδομήκᾰτε	κᾰτῳκοδομήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτῳκοδομήκω	κᾰτῳκοδομήκῃς	κᾰτῳκοδομήκῃ	κᾰτῳκοδομήκητον	κᾰτῳκοδομήκητον	κᾰτῳκοδομήκωμεν	κᾰτῳκοδομήκητε	κᾰτῳκοδομήκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτῳκοδομήκοιμῐ, κᾰτῳκοδομηκοίην	κᾰτῳκοδομήκοις, κᾰτῳκοδομηκοίης	κᾰτῳκοδομήκοι, κᾰτῳκοδομηκοίη	κᾰτῳκοδομήκοιτον	κᾰτῳκοδομηκοίτην	κᾰτῳκοδομήκοιμεν	κᾰτῳκοδομήκοιτε	κᾰτῳκοδομήκοιεν
	imperative		κᾰτῳκοδόμηκε	κᾰτῳκοδομηκέτω	κᾰτῳκοδομήκετον	κᾰτῳκοδομηκέτων		κᾰτῳκοδομήκετε	κᾰτῳκοδομηκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτῳκοδόμημαι	κᾰτῳκοδόμησαι	κᾰτῳκοδόμηται	κᾰτῳκοδόμησθον	κᾰτῳκοδόμησθον	κᾰτῳκοδομήμεθᾰ	κᾰτῳκοδόμησθε	κᾰτῳκοδόμηνται
	subjunctive	κᾰτῳκοδομημένος ὦ	κᾰτῳκοδομημένος ᾖς	κᾰτῳκοδομημένος ᾖ	κᾰτῳκοδομημένω ἦτον	κᾰτῳκοδομημένω ἦτον	κᾰτῳκοδομημένοι ὦμεν	κᾰτῳκοδομημένοι ἦτε	κᾰτῳκοδομημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτῳκοδομημένος εἴην	κᾰτῳκοδομημένος εἴης	κᾰτῳκοδομημένος εἴη	κᾰτῳκοδομημένω εἴητον/εἶτον	κᾰτῳκοδομημένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτῳκοδομημένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτῳκοδομημένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτῳκοδομημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτῳκοδόμησο	κᾰτῳκοδομήσθω	κᾰτῳκοδόμησθον	κᾰτῳκοδομήσθων		κᾰτῳκοδόμησθε	κᾰτῳκοδομήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτῳκοδομηκέναι				κᾰτῳκοδομῆσθαι
participle	m	κᾰτῳκοδομηκώς				κᾰτῳκοδομημένος
	f	κᾰτῳκοδομηκυῖᾰ				κᾰτῳκοδομημένη
	n	κᾰτῳκοδομηκός				κᾰτῳκοδομημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: κᾰτῳκοδομήκειν, κᾰτῳκοδομήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοδομήκειν, κᾰτῳκοδομήκη	κᾰτῳκοδομήκεις, κᾰτῳκοδομήκης	κᾰτῳκοδομήκει(ν)	κᾰτῳκοδομήκετον	κᾰτῳκοδομηκέτην	κᾰτῳκοδομήκεμεν	κᾰτῳκοδομήκετε	κᾰτῳκοδομήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	κᾰτῳκοδομήμην	κᾰτῳκοδόμησο	κᾰτῳκοδόμητο	κᾰτῳκοδόμησθον	κᾰτῳκοδομήσθην	κᾰτῳκοδομήμεθᾰ	κᾰτῳκοδόμησθε	κᾰτῳκοδόμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “κατοικοδομέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press