κατοικισέοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.ki.sé.oi̯n/ → /ka.ty.ciˈse.yn/ → /ka.ti.ciˈse.in/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.ki.sé.oi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.kiˈse.yn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.ciˈse.yn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ciˈse.yn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ciˈse.in/

Noun

κᾰτοικῐσέοιν • (kătoikĭséoin)

1. genitive/dative dual of κατοίκισις (katoíkisis)