κατοικητῇ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ti.ciˈti/

• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ciˈti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ciˈti/

Noun

κατοικητῇ • (katoikētêi)

1. dative singular of κατοικητής (katoikētḗs)