κατοικητηρίαν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kɛː.tɛː.rí.aːn/ → /ka.ty.ci.tiˈri.an/ → /ka.ti.ci.tiˈri.an/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kɛː.tɛː.rí.aːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.ke̝.te̝ˈri.an/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.ci.tiˈri.an/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ci.tiˈri.an/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ci.tiˈri.an/

Noun

κᾰτοικητηρίᾱν • (kătoikētēríān)

1. feminine accusative singular of κατοικητήριος (katoikētḗrios)