κατοικητά

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ti.ciˈta/

• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ciˈta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ciˈta/

Noun

κατοικητά • (katoikētá)

1. vocative singular of κατοικητής (katoikētḗs)