κατοικίσεως

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kí.se.ɔːs/ → /ka.tyˈci.se.os/ → /ka.tiˈci.se.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kí.se.ɔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tyˈki.se.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tyˈci.se.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tyˈci.se.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tiˈci.se.os/

Noun

κᾰτοικίσεως • (kătoikíseōs)

1. genitive singular of κατοίκισις (katoíkisis)