κατηναγκάσθην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tɛː.naŋ.kás.tʰɛːn/ → /ka.ti.naŋˈɡas.θin/ → /ka.ti.naŋˈɡas.θin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tɛː.naŋ.kás.tʰɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.te̝.naŋˈkas.tʰe̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ti.naŋˈɡas.θin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ti.naŋˈɡas.θin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.naŋˈɡas.θin/

Verb

κᾰτηνᾰγκᾰ́σθην • (katēnankásthēn)

1. first-person singular aorist indicative passive of κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζω (katanankázō)