κατεπείγω

Ancient Greek

Etymology

• κατα- (kata-) +‎ ἐπείγω (epeígō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.te.pěː.ɡɔː/ → /ka.teˈpi.ɣo/ → /ka.teˈpi.ɣo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.te.pěː.ɡɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.teˈpi.ɡo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.teˈpi.ɣo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.teˈpi.ɣo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.teˈpi.ɣo/

Verb

κᾰτεπείγω • (katepeígō)

1. to press down, depress
2. to press much, press hard, drive on, urge on, impel
3. to hasten, make haste

Conjugation

   Present: κᾰτεπείγω, κᾰτεπείγομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεπείγω	κᾰτεπείγεις	κᾰτεπείγει	κᾰτεπείγετον	κᾰτεπείγετον	κᾰτεπείγομεν	κᾰτεπείγετε	κᾰτεπείγουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτεπείγω	κᾰτεπείγῃς	κᾰτεπείγῃ	κᾰτεπείγητον	κᾰτεπείγητον	κᾰτεπείγωμεν	κᾰτεπείγητε	κᾰτεπείγωσῐ(ν)
	optative	κᾰτεπείγοιμῐ	κᾰτεπείγοις	κᾰτεπείγοι	κᾰτεπείγοιτον	κᾰτεπειγοίτην	κᾰτεπείγοιμεν	κᾰτεπείγοιτε	κᾰτεπείγοιεν
	imperative		κᾰτέπειγε	κᾰτεπειγέτω	κᾰτεπείγετον	κᾰτεπειγέτων		κᾰτεπείγετε	κᾰτεπειγόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτεπείγομαι	κᾰτεπείγῃ, κᾰτεπείγει	κᾰτεπείγεται	κᾰτεπείγεσθον	κᾰτεπείγεσθον	κᾰτεπειγόμεθᾰ	κᾰτεπείγεσθε	κᾰτεπείγονται
	subjunctive	κᾰτεπείγωμαι	κᾰτεπείγῃ	κᾰτεπείγηται	κᾰτεπείγησθον	κᾰτεπείγησθον	κᾰτεπειγώμεθᾰ	κᾰτεπείγησθε	κᾰτεπείγωνται
	optative	κᾰτεπειγοίμην	κᾰτεπείγοιο	κᾰτεπείγοιτο	κᾰτεπείγοισθον	κᾰτεπειγοίσθην	κᾰτεπειγοίμεθᾰ	κᾰτεπείγοισθε	κᾰτεπείγοιντο
	imperative		κᾰτεπείγου	κᾰτεπειγέσθω	κᾰτεπείγεσθον	κᾰτεπειγέσθων		κᾰτεπείγεσθε	κᾰτεπειγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτεπείγειν				κᾰτεπείγεσθαι
participle	m	κᾰτεπείγων				κᾰτεπειγόμενος
	f	κᾰτεπείγουσᾰ				κᾰτεπειγομένη
	n	κᾰτεπεῖγον				κᾰτεπειγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτήπειγον, κᾰτηπειγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτήπειγον	κᾰτήπειγες	κᾰτήπειγε(ν)	κᾰτηπείγετον	κᾰτηπειγέτην	κᾰτηπείγομεν	κᾰτηπείγετε	κᾰτήπειγον
middle/ passive	indicative	κᾰτηπειγόμην	κᾰτηπείγου	κᾰτηπείγετο	κᾰτηπείγεσθον	κᾰτηπειγέσθην	κᾰτηπειγόμεθᾰ	κᾰτηπείγεσθε	κᾰτηπείγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτέπειγον, κᾰτεπειγόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέπειγον	κᾰτέπειγες	κᾰτέπειγε(ν)	κᾰτεπείγετον	κᾰτεπειγέτην	κᾰτεπείγομεν	κᾰτεπείγετε	κᾰτέπειγον
middle/ passive	indicative	κᾰτεπειγόμην	κᾰτεπείγου	κᾰτεπείγετο	κᾰτεπείγεσθον	κᾰτεπειγέσθην	κᾰτεπειγόμε(σ)θᾰ	κᾰτεπείγεσθε	κᾰτεπείγοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτεπείξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κᾰτεπείξομαι	κᾰτεπείξῃ, κᾰτεπείξει	κᾰτεπείξεται	κᾰτεπείξεσθον	κᾰτεπείξεσθον	κᾰτεπειξόμεθᾰ	κᾰτεπείξεσθε	κᾰτεπείξονται
	optative	κᾰτεπειξοίμην	κᾰτεπείξοιο	κᾰτεπείξοιτο	κᾰτεπείξοισθον	κᾰτεπειξοίσθην	κᾰτεπειξοίμεθᾰ	κᾰτεπείξοισθε	κᾰτεπείξοιντο
					middle
infinitive					κᾰτεπείξεσθαι
participle	m				κᾰτεπειξόμενος
	f				κᾰτεπειξομένη
	n				κᾰτεπειξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτήπειξᾰ, κᾰτηπειξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτήπειξᾰ	κᾰτήπειξᾰς	κᾰτήπειξε(ν)	κᾰτηπείξᾰτον	κᾰτηπειξᾰ́την	κᾰτηπείξᾰμεν	κᾰτηπείξᾰτε	κᾰτήπειξᾰν
	subjunctive	κᾰτεπείξω	κᾰτεπείξῃς	κᾰτεπείξῃ	κᾰτεπείξητον	κᾰτεπείξητον	κᾰτεπείξωμεν	κᾰτεπείξητε	κᾰτεπείξωσῐ(ν)
	optative	κᾰτεπείξαιμῐ	κᾰτεπείξειᾰς, κᾰτεπείξαις	κᾰτεπείξειε(ν), κᾰτεπείξαι	κᾰτεπείξαιτον	κᾰτεπειξαίτην	κᾰτεπείξαιμεν	κᾰτεπείξαιτε	κᾰτεπείξειᾰν, κᾰτεπείξαιεν
	imperative		κᾰτέπειξον	κᾰτεπειξᾰ́τω	κᾰτεπείξᾰτον	κᾰτεπειξᾰ́των		κᾰτεπείξᾰτε	κᾰτεπειξᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτηπειξᾰ́μην	κᾰτηπείξω	κᾰτηπείξᾰτο	κᾰτηπείξᾰσθον	κᾰτηπειξᾰ́σθην	κᾰτηπειξᾰ́μεθᾰ	κᾰτηπείξᾰσθε	κᾰτηπείξᾰντο
	subjunctive	κᾰτεπείξωμαι	κᾰτεπείξῃ	κᾰτεπείξηται	κᾰτεπείξησθον	κᾰτεπείξησθον	κᾰτεπειξώμεθᾰ	κᾰτεπείξησθε	κᾰτεπείξωνται
	optative	κᾰτεπειξαίμην	κᾰτεπείξαιο	κᾰτεπείξαιτο	κᾰτεπείξαισθον	κᾰτεπειξαίσθην	κᾰτεπειξαίμεθᾰ	κᾰτεπείξαισθε	κᾰτεπείξαιντο
	imperative		κᾰτέπειξαι	κᾰτεπειξᾰ́σθω	κᾰτεπείξᾰσθον	κᾰτεπειξᾰ́σθων		κᾰτεπείξᾰσθε	κᾰτεπειξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κᾰτεπεῖξαι			κᾰτεπείξᾰσθαι
participle	m	κᾰτεπείξᾱς			κᾰτεπειξᾰ́μενος
	f	κᾰτεπείξᾱσᾰ			κᾰτεπειξᾰμένη
	n	κᾰτεπεῖξᾰν			κᾰτεπειξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτήπειγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κᾰτήπειγμαι	κᾰτήπειξαι	κᾰτήπεικται	κᾰτήπειχθον	κᾰτήπειχθον	κᾰτηπείγμεθᾰ	κᾰτήπειχθε	κᾰτηπείγᾰται
	subjunctive	κᾰτηπειγμένος ὦ	κᾰτηπειγμένος ᾖς	κᾰτηπειγμένος ᾖ	κᾰτηπειγμένω ἦτον	κᾰτηπειγμένω ἦτον	κᾰτηπειγμένοι ὦμεν	κᾰτηπειγμένοι ἦτε	κᾰτηπειγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτηπειγμένος εἴην	κᾰτηπειγμένος εἴης	κᾰτηπειγμένος εἴη	κᾰτηπειγμένω εἴητον/εἶτον	κᾰτηπειγμένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτηπειγμένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτηπειγμένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτηπειγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτήπειξο	κᾰτηπείχθω	κᾰτήπειχθον	κᾰτηπείχθων		κᾰτήπειχθε	κᾰτηπείχθων
infinitive						κᾰτηπεῖχθαι
participle	m					κᾰτηπειγμένος
	f					κᾰτηπειγμένη
	n					κᾰτηπειγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• κατέπειξις (katépeixis)

Further reading

• κατεπείγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “κατεπείγω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “κατεπείγω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • cheer idem, page 128.
  • egg on idem, page 263.
  • encourage idem, page 271.
  • exhort idem, page 291.
  • goad idem, page 365.
  • hasten idem, page 387.
  • hurry idem, page 411.
  • instigate idem, page 446.
  • quicken idem, page 667.
  • urge idem, page 939.