καταχέω

Ancient Greek

Alternative forms

• καταχεύω (katakheúō) — Epic
• καταχύννω (katakhúnnō) — Koine

Etymology

From κατα- (kata-, “downwards”) +‎ χέω (khéō, “to pour”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.kʰé.ɔː/ → /ka.taˈçe.o/ → /ka.taˈçe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.kʰé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈkʰe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈçe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈçe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈçe.o/

Verb

κᾰτᾰχέω • (katakhéō)

1. to pour down, on, in
2. to shower upon
3. to throw down, cast down,
4. (middle voice) to let fall

Usage notes

Like χέω (khéō), the present and imperfect does not contract ε with ο or ω.

Inflection

   Present: κᾰτᾰχέω, κᾰτᾰχέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰχέω	κᾰτᾰχεῖς	κᾰτᾰχεῖ	κᾰτᾰχεῖτον	κᾰτᾰχεῖτον	κᾰτᾰχέομεν	κᾰτᾰχεῖτε	κᾰτᾰχέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰχέω	κᾰτᾰχέῃς	κᾰτᾰχέῃ	κᾰτᾰχέητον	κᾰτᾰχέητον	κᾰτᾰχέωμεν	κᾰτᾰχέητε	κᾰτᾰχέωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰχέοιμῐ	κᾰτᾰχέοις	κᾰτᾰχέοι	κᾰτᾰχέοιτον	κᾰτᾰχεοίτην	κᾰτᾰχέοιμεν	κᾰτᾰχέοιτε	κᾰτᾰχέοιεν
	imperative		κᾰτᾰ́χει	κᾰτᾰχείτω	κᾰτᾰχεῖτον	κᾰτᾰχείτων		κᾰτᾰχεῖτε	κᾰτᾰχεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰχέομαι	κᾰτᾰχέῃ, κᾰτᾰχεῖ	κᾰτᾰχεῖται	κᾰτᾰχεῖσθον	κᾰτᾰχεῖσθον	κᾰτᾰχεόμεθᾰ	κᾰτᾰχεῖσθε	κᾰτᾰχέονται
	subjunctive	κᾰτᾰχέωμαι	κᾰτᾰχέῃ	κᾰτᾰχέηται	κᾰτᾰχέησθον	κᾰτᾰχέησθον	κᾰτᾰχεώμεθᾰ	κᾰτᾰχέησθε	κᾰτᾰχέωνται
	optative	κᾰτᾰχεοίμην	κᾰτᾰχέοιο	κᾰτᾰχέοιτο	κᾰτᾰχέοισθον	κᾰτᾰχεοίσθην	κᾰτᾰχεοίμεθᾰ	κᾰτᾰχέοισθε	κᾰτᾰχέοιντο
	imperative		κᾰτᾰχέου	κᾰτᾰχείσθω	κᾰτᾰχεῖσθον	κᾰτᾰχείσθων		κᾰτᾰχεῖσθε	κᾰτᾰχεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰχεῖν				κᾰτᾰχεῖσθαι
participle	m	κᾰτᾰχέων				κᾰτᾰχεόμενος
	f	κᾰτᾰχέουσᾰ				κᾰτᾰχεομένη
	n	κᾰτᾰχέον				κᾰτᾰχεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κᾰτᾰχέω, κᾰτᾰχέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰχέω	κᾰτᾰχέεις	κᾰτᾰχέει	κᾰτᾰχέετον	κᾰτᾰχέετον	κᾰτᾰχέομεν	κᾰτᾰχέετε	κᾰτᾰχέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰχέω	κᾰτᾰχέῃς	κᾰτᾰχέῃ	κᾰτᾰχέητον	κᾰτᾰχέητον	κᾰτᾰχέωμεν	κᾰτᾰχέητε	κᾰτᾰχέωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰχέοιμῐ	κᾰτᾰχέοις	κᾰτᾰχέοι	κᾰτᾰχέοιτον	κᾰτᾰχεοίτην	κᾰτᾰχέοιμεν	κᾰτᾰχέοιτε	κᾰτᾰχέοιεν
	imperative		κᾰτᾰ́χεε	κᾰτᾰχεέτω	κᾰτᾰχέετον	κᾰτᾰχεέτων		κᾰτᾰχέετε	κᾰτᾰχεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰχέομαι	κᾰτᾰχέῃ, κᾰτᾰχέει	κᾰτᾰχέεται	κᾰτᾰχέεσθον	κᾰτᾰχέεσθον	κᾰτᾰχεόμεθᾰ	κᾰτᾰχέεσθε	κᾰτᾰχέονται
	subjunctive	κᾰτᾰχέωμαι	κᾰτᾰχέῃ	κᾰτᾰχέηται	κᾰτᾰχέησθον	κᾰτᾰχέησθον	κᾰτᾰχεώμεθᾰ	κᾰτᾰχέησθε	κᾰτᾰχέωνται
	optative	κᾰτᾰχεοίμην	κᾰτᾰχέοιο	κᾰτᾰχέοιτο	κᾰτᾰχέοισθον	κᾰτᾰχεοίσθην	κᾰτᾰχεοίμεθᾰ	κᾰτᾰχέοισθε	κᾰτᾰχέοιντο
	imperative		κᾰτᾰχέου	κᾰτᾰχεέσθω	κᾰτᾰχέεσθον	κᾰτᾰχεέσθων		κᾰτᾰχέεσθε	κᾰτᾰχεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰχέειν				κᾰτᾰχέεσθαι
participle	m	κᾰτᾰχέων				κᾰτᾰχεόμενος
	f	κᾰτᾰχέουσᾰ				κᾰτᾰχεομένη
	n	κᾰτᾰχέον				κᾰτᾰχεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κᾰτᾰχείω, κᾰτᾰχείομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰχείω	κᾰτᾰχείεις	κᾰτᾰχείει	κᾰτᾰχείετον	κᾰτᾰχείετον	κᾰτᾰχείομεν	κᾰτᾰχείετε	κᾰτᾰχείουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰχείω, κᾰτᾰχείωμῐ	κᾰτᾰχείῃς, κᾰτᾰχείῃσθᾰ	κᾰτᾰχείῃ, κᾰτᾰχείῃσῐ	κᾰτᾰχείητον	κᾰτᾰχείητον	κᾰτᾰχείωμεν	κᾰτᾰχείητε	κᾰτᾰχείωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰχείοιμῐ	κᾰτᾰχείοισ(θᾰ)	κᾰτᾰχείοι	κᾰτᾰχείοιτον	κᾰτᾰχειοίτην	κᾰτᾰχείοιμεν	κᾰτᾰχείοιτε	κᾰτᾰχείοιεν
	imperative		κᾰτᾰ́χειε	κᾰτᾰχειέτω	κᾰτᾰχείετον	κᾰτᾰχειέτων		κᾰτᾰχείετε	κᾰτᾰχειόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰχείομαι	κᾰτᾰχείεαι	κᾰτᾰχείεται	κᾰτᾰχείεσθον	κᾰτᾰχείεσθον	κᾰτᾰχειόμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰχείεσθε	κᾰτᾰχείονται
	subjunctive	κᾰτᾰχείωμαι	κᾰτᾰχείηαι	κᾰτᾰχείηται	κᾰτᾰχείησθον	κᾰτᾰχείησθον	κᾰτᾰχειώμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰχείησθε	κᾰτᾰχείωνται
	optative	κᾰτᾰχειοίμην	κᾰτᾰχείοιο	κᾰτᾰχείοιτο	κᾰτᾰχείοισθον	κᾰτᾰχειοίσθην	κᾰτᾰχειοίμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰχείοισθε	κᾰτᾰχειοίᾰτο
	imperative		κᾰτᾰχείεο	κᾰτᾰχειέσθω	κᾰτᾰχείεσθον	κᾰτᾰχειέσθων		κᾰτᾰχείεσθε	κᾰτᾰχειέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰχείειν/κᾰτᾰχειέμεν(αι)/κᾰτᾰχειμέναι				κᾰτᾰχείεσθαι
participle	m	κᾰτᾰχείων				κᾰτᾰχειόμενος
	f	κᾰτᾰχείουσᾰ				κᾰτᾰχειομένη
	n	κᾰτᾰχεῖον				κᾰτᾰχειόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτέχεον, κᾰτεχεόμην (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέχεον	κᾰτέχεις	κᾰτέχει(ν)	κᾰτεχεῖτον	κᾰτεχείτην	κᾰτεχέομεν	κᾰτεχεῖτε	κᾰτέχεον
middle/ passive	indicative	κᾰτεχεόμην	κᾰτεχέου	κᾰτεχεῖτο	κᾰτεχεῖσθον	κᾰτεχείσθην	κᾰτεχεόμεθᾰ	κᾰτεχεῖσθε	κᾰτεχέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτέχεον, κᾰτεχεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέχεον	κᾰτέχεες	κᾰτέχεε(ν)	κᾰτεχέετον	κᾰτεχεέτην	κᾰτεχέομεν	κᾰτεχέετε	κᾰτέχεον
middle/ passive	indicative	κᾰτεχεόμην	κᾰτεχέου	κᾰτεχέετο	κᾰτεχέεσθον	κᾰτεχεέσθην	κᾰτεχεόμεθᾰ	κᾰτεχέεσθε	κᾰτεχέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτέχειον, κᾰτεχειόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέχειον	κᾰτέχειες	κᾰτέχειε(ν)	κᾰτεχείετον	κᾰτεχειέτην	κᾰτεχείομεν	κᾰτεχείετε	κᾰτέχειον
middle/ passive	indicative	κᾰτεχειόμην	κᾰτεχείου	κᾰτεχείετο	κᾰτεχείεσθον	κᾰτεχειέσθην	κᾰτεχειόμε(σ)θᾰ	κᾰτεχείεσθε	κᾰτεχείοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτᾰ́χειον, κᾰτᾰχειόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰ́χειον	κᾰτᾰ́χειες	κᾰτᾰ́χειε(ν)	κᾰτᾰχείετον	κᾰτᾰχειέτην	κᾰτᾰχείομεν	κᾰτᾰχείετε	κᾰτᾰ́χειον
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰχειόμην	κᾰτᾰχείου	κᾰτᾰχείετο	κᾰτᾰχείεσθον	κᾰτᾰχειέσθην	κᾰτᾰχειόμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰχείεσθε	κᾰτᾰχείοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰχεύσω, κᾰτᾰχεύσομαι, κᾰτᾰχῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰχεύσω	κᾰτᾰχεύσεις	κᾰτᾰχεύσει	κᾰτᾰχεύσετον	κᾰτᾰχεύσετον	κᾰτᾰχεύσομεν	κᾰτᾰχεύσετε	κᾰτᾰχεύσουσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰχεύσοιμῐ	κᾰτᾰχεύσοις	κᾰτᾰχεύσοι	κᾰτᾰχεύσοιτον	κᾰτᾰχευσοίτην	κᾰτᾰχεύσοιμεν	κᾰτᾰχεύσοιτε	κᾰτᾰχεύσοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰχεύσομαι	κᾰτᾰχεύσῃ, κᾰτᾰχεύσει	κᾰτᾰχεύσεται	κᾰτᾰχεύσεσθον	κᾰτᾰχεύσεσθον	κᾰτᾰχευσόμεθᾰ	κᾰτᾰχεύσεσθε	κᾰτᾰχεύσονται
	optative	κᾰτᾰχευσοίμην	κᾰτᾰχεύσοιο	κᾰτᾰχεύσοιτο	κᾰτᾰχεύσοισθον	κᾰτᾰχευσοίσθην	κᾰτᾰχευσοίμεθᾰ	κᾰτᾰχεύσοισθε	κᾰτᾰχεύσοιντο
passive	indicative	κᾰτᾰχῠθήσομαι	κᾰτᾰχῠθήσῃ	κᾰτᾰχῠθήσεται	κᾰτᾰχῠθήσεσθον	κᾰτᾰχῠθήσεσθον	κᾰτᾰχῠθησόμεθᾰ	κᾰτᾰχῠθήσεσθε	κᾰτᾰχῠθήσονται
	optative	κᾰτᾰχῠθησοίμην	κᾰτᾰχῠθήσοιο	κᾰτᾰχῠθήσοιτο	κᾰτᾰχῠθήσοισθον	κᾰτᾰχῠθησοίσθην	κᾰτᾰχῠθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰχῠθήσοισθε	κᾰτᾰχῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰχεύσειν			κᾰτᾰχεύσεσθαι		κᾰτᾰχῠθήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰχεύσων			κᾰτᾰχευσόμενος		κᾰτᾰχῠθησόμενος
	f	κᾰτᾰχεύσουσᾰ			κᾰτᾰχευσομένη		κᾰτᾰχῠθησομένη
	n	κᾰτᾰχεῦσον			κᾰτᾰχευσόμενον		κᾰτᾰχῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέχεᾰ, κᾰτεχεᾰ́μην, κᾰτεχῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέχεᾰ	κᾰτέχεᾰς	κᾰτέχεε(ν)	κᾰτεχέᾰτον	κᾰτεχεᾰ́την	κᾰτεχέᾰμεν	κᾰτεχέᾰτε	κᾰτέχεᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰχέω	κᾰτᾰχέῃς	κᾰτᾰχέῃ	κᾰτᾰχέητον	κᾰτᾰχέητον	κᾰτᾰχέωμεν	κᾰτᾰχέητε	κᾰτᾰχέωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰχέαιμῐ	κᾰτᾰχέειᾰς, κᾰτᾰχέαις	κᾰτᾰχέειε(ν), κᾰτᾰχέαι	κᾰτᾰχέαιτον	κᾰτᾰχεαίτην	κᾰτᾰχέαιμεν	κᾰτᾰχέαιτε	κᾰτᾰχέειᾰν, κᾰτᾰχέαιεν
	imperative		κᾰτᾰ́χεον	κᾰτᾰχεᾰ́τω	κᾰτᾰχέᾰτον	κᾰτᾰχεᾰ́των		κᾰτᾰχέᾰτε	κᾰτᾰχεᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτεχεᾰ́μην	κᾰτεχέω	κᾰτεχέᾰτο	κᾰτεχέᾰσθον	κᾰτεχεᾰ́σθην	κᾰτεχεᾰ́μεθᾰ	κᾰτεχέᾰσθε	κᾰτεχέᾰντο
	subjunctive	κᾰτᾰχέωμαι	κᾰτᾰχέῃ	κᾰτᾰχέηται	κᾰτᾰχέησθον	κᾰτᾰχέησθον	κᾰτᾰχεώμεθᾰ	κᾰτᾰχέησθε	κᾰτᾰχέωνται
	optative	κᾰτᾰχεαίμην	κᾰτᾰχέαιο	κᾰτᾰχέαιτο	κᾰτᾰχέαισθον	κᾰτᾰχεαίσθην	κᾰτᾰχεαίμεθᾰ	κᾰτᾰχέαισθε	κᾰτᾰχέαιντο
	imperative		κᾰτᾰ́χεαι	κᾰτᾰχεᾰ́σθω	κᾰτᾰχέᾰσθον	κᾰτᾰχεᾰ́σθων		κᾰτᾰχέᾰσθε	κᾰτᾰχεᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτεχῠ́θην	κᾰτεχῠ́θης	κᾰτεχῠ́θη	κᾰτεχῠ́θητον	κᾰτεχῠθήτην	κᾰτεχῠ́θημεν	κᾰτεχῠ́θητε	κᾰτεχῠ́θησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰχῠθῶ	κᾰτᾰχῠθῇς	κᾰτᾰχῠθῇ	κᾰτᾰχῠθῆτον	κᾰτᾰχῠθῆτον	κᾰτᾰχῠθῶμεν	κᾰτᾰχῠθῆτε	κᾰτᾰχῠθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰχῠθείην	κᾰτᾰχῠθείης	κᾰτᾰχῠθείη	κᾰτᾰχῠθεῖτον, κᾰτᾰχῠθείητον	κᾰτᾰχῠθείτην, κᾰτᾰχῠθειήτην	κᾰτᾰχῠθεῖμεν, κᾰτᾰχῠθείημεν	κᾰτᾰχῠθεῖτε, κᾰτᾰχῠθείητε	κᾰτᾰχῠθεῖεν, κᾰτᾰχῠθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰχῠ́θητῐ	κᾰτᾰχῠθήτω	κᾰτᾰχῠ́θητον	κᾰτᾰχῠθήτων		κᾰτᾰχῠ́θητε	κᾰτᾰχῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰχέαι			κᾰτᾰχέᾰσθαι		κᾰτᾰχῠθῆναι
participle	m	κᾰτᾰχέᾱς			κᾰτᾰχεᾰ́μενος		κᾰτᾰχῠθείς
	f	κᾰτᾰχέᾱσᾰ			κᾰτᾰχεᾰμένη		κᾰτᾰχῠθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰχέᾰν			κᾰτᾰχεᾰ́μενον		κᾰτᾰχῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέχευᾰ, κᾰτεχευᾰ́μην, κᾰτεχῠ́θην (Epic, Lyric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέχευᾰ	κᾰτέχευᾰς	κᾰτέχευε(ν)	κᾰτεχεύᾰτον	κᾰτεχευᾰ́την	κᾰτεχεύᾰμεν	κᾰτεχεύᾰτε	κᾰτέχευᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰχεύω	κᾰτᾰχεύῃς	κᾰτᾰχεύῃ	κᾰτᾰχεύητον	κᾰτᾰχεύητον	κᾰτᾰχεύωμεν	κᾰτᾰχεύητε	κᾰτᾰχεύωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰχεύαιμῐ	κᾰτᾰχεύειᾰς, κᾰτᾰχεύαις	κᾰτᾰχεύειε(ν), κᾰτᾰχεύαι	κᾰτᾰχεύαιτον	κᾰτᾰχευαίτην	κᾰτᾰχεύαιμεν	κᾰτᾰχεύαιτε	κᾰτᾰχεύειᾰν, κᾰτᾰχεύαιεν
	imperative		κᾰτᾰ́χευον	κᾰτᾰχευᾰ́τω	κᾰτᾰχεύᾰτον	κᾰτᾰχευᾰ́των		κᾰτᾰχεύᾰτε	κᾰτᾰχευᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτεχευᾰ́μην	κᾰτεχεύω	κᾰτεχεύᾰτο	κᾰτεχεύᾰσθον	κᾰτεχευᾰ́σθην	κᾰτεχευᾰ́μεθᾰ	κᾰτεχεύᾰσθε	κᾰτεχεύᾰντο
	subjunctive	κᾰτᾰχεύωμαι	κᾰτᾰχεύῃ	κᾰτᾰχεύηται	κᾰτᾰχεύησθον	κᾰτᾰχεύησθον	κᾰτᾰχευώμεθᾰ	κᾰτᾰχεύησθε	κᾰτᾰχεύωνται
	optative	κᾰτᾰχευαίμην	κᾰτᾰχεύαιο	κᾰτᾰχεύαιτο	κᾰτᾰχεύαισθον	κᾰτᾰχευαίσθην	κᾰτᾰχευαίμεθᾰ	κᾰτᾰχεύαισθε	κᾰτᾰχεύαιντο
	imperative		κᾰτᾰ́χευαι	κᾰτᾰχευᾰ́σθω	κᾰτᾰχεύᾰσθον	κᾰτᾰχευᾰ́σθων		κᾰτᾰχεύᾰσθε	κᾰτᾰχευᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτεχῠ́θην	κᾰτεχῠ́θης	κᾰτεχῠ́θη	κᾰτεχῠ́θητον	κᾰτεχῠθήτην	κᾰτεχῠ́θημεν	κᾰτεχῠ́θητε	κᾰτεχῠ́θησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰχῠθῶ	κᾰτᾰχῠθῇς	κᾰτᾰχῠθῇ	κᾰτᾰχῠθῆτον	κᾰτᾰχῠθῆτον	κᾰτᾰχῠθῶμεν	κᾰτᾰχῠθῆτε	κᾰτᾰχῠθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰχῠθείην	κᾰτᾰχῠθείης	κᾰτᾰχῠθείη	κᾰτᾰχῠθεῖτον, κᾰτᾰχῠθείητον	κᾰτᾰχῠθείτην, κᾰτᾰχῠθειήτην	κᾰτᾰχῠθεῖμεν, κᾰτᾰχῠθείημεν	κᾰτᾰχῠθεῖτε, κᾰτᾰχῠθείητε	κᾰτᾰχῠθεῖεν, κᾰτᾰχῠθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰχῠ́θητῐ	κᾰτᾰχῠθήτω	κᾰτᾰχῠ́θητον	κᾰτᾰχῠθήτων		κᾰτᾰχῠ́θητε	κᾰτᾰχῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰχεῦαι			κᾰτᾰχεύᾰσθαι		κᾰτᾰχῠθῆναι
participle	m	κᾰτᾰχεύᾱς			κᾰτᾰχευᾰ́μενος		κᾰτᾰχῠθείς
	f	κᾰτᾰχεύᾱσᾰ			κᾰτᾰχευᾰμένη		κᾰτᾰχῠθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰχεῦᾰν			κᾰτᾰχευᾰ́μενον		κᾰτᾰχῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτᾰκέχῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰκέχῠμαι	κᾰτᾰκέχῠσαι	κᾰτᾰκέχῠται	κᾰτᾰκέχῠσθον	κᾰτᾰκέχῠσθον	κᾰτᾰκεχῠ́μεθᾰ	κᾰτᾰκέχῠσθε	κᾰτᾰκέχῠνται
	subjunctive	κᾰτᾰκεχῠμένος ὦ	κᾰτᾰκεχῠμένος ᾖς	κᾰτᾰκεχῠμένος ᾖ	κᾰτᾰκεχῠμένω ἦτον	κᾰτᾰκεχῠμένω ἦτον	κᾰτᾰκεχῠμένοι ὦμεν	κᾰτᾰκεχῠμένοι ἦτε	κᾰτᾰκεχῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰκεχῠμένος εἴην	κᾰτᾰκεχῠμένος εἴης	κᾰτᾰκεχῠμένος εἴη	κᾰτᾰκεχῠμένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰκεχῠμένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰκεχῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰκεχῠμένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰκεχῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰκέχῠσο	κᾰτᾰκεχῠ́σθω	κᾰτᾰκέχῠσθον	κᾰτᾰκεχῠ́σθων		κᾰτᾰκέχῠσθε	κᾰτᾰκεχῠ́σθων
						middle/passive
infinitive						κᾰτᾰκεχῠ́σθαι
participle	m					κᾰτᾰκεχῠμένος
	f					κᾰτᾰκεχῠμένη
	n					κᾰτᾰκεχῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐγκαταχέω (enkatakhéō)
• ἐπικαταχέω (epikatakhéō)
• καταχύδην (katakhúdēn)
• κατάχυσις (katákhusis)
• κατάχυσμα (katákhusma)
• μετακαταχέω (metakatakhéō)
• περικαταχέω (perikatakhéō)
• προκαταχέω (prokatakhéō)
• προσκαταχέω (proskatakhéō)
• ὑποκαταχέω (hupokatakhéō)

 

References

• “καταχέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “καταχέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “καταχέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• καταχέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• καταχέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “καταχέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2708 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible