καταπολεμήσαντε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.po.le.mɛ̌ː.san.te/ → /ka.ta.po.leˈmi.san.te/ → /ka.ta.po.leˈmi.san.de/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.po.le.mɛ̌ː.san.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.po.leˈme̝.san.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.po.leˈmi.san.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.po.leˈmi.san.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.po.leˈmi.san.de/

Participle

κᾰτᾰπολεμήσαντε • (katapolemḗsante)

1. masculine/neuter nominative/accusative/vocative dual of καταπολεμήσᾱς (katapolemḗsās)