καταλυτέοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ly.té.oi̯s/ → /ka.ta.lyˈte.ys/ → /ka.ta.liˈte.is/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.té.oi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.ys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.ys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.ys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈte.is/

Adjective

κᾰτᾰλῠτέοις • (katalutéois)

1. masculine/neuter dative plural of καταλυτέος (katalutéos)