καταλυσαμένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.lyː.sa.mé.nɛːn/ → /ka.ta.ly.saˈme.nin/ → /ka.ta.li.saˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.lyː.sa.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.li.saˈme.nin/

Participle

κᾰτᾰλῡσᾰμένην • (katalūsaménēn)

1. feminine accusative singular of καταλῡσάμενος (katalūsámenos)