καταλυομένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ly.o.mé.nɔːn/ → /ka.ta.ly.oˈme.non/ → /ka.ta.li.oˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.o.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.ly.oˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.ly.oˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.ly.oˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.li.oˈme.non/

Participle

κᾰτᾰλῠομένων • (kataluoménōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of καταλυόμενος (kataluómenos)