καταλυθέντοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ly.tʰén.toi̯n/ → /ka.ta.lyˈθen.tyn/ → /ka.ta.liˈθen.din/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.tʰén.toi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈtʰen.tyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈθen.tyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈθen.tyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈθen.din/

Participle

κᾰτᾰλῠθέντοιν • (kătălŭthéntoin)

1. masculine/neuter genitive/dative dual of καταλυθείς (katalutheís)