καταγιγνόμεθα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ɡi.ɡnó.me.tʰa/ → /ka.ta.ʝiˈɣno.me.θa/ → /ka.ta.ʝiˈɣno.me.θa/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ɡi.ɡnó.me.tʰa/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.ɡiˈɡno.me.tʰa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.ʝiˈɣno.me.θa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.ʝiˈɣno.me.θa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.ʝiˈɣno.me.θa/

Verb

κᾰτᾰγιγνόμεθᾰ • (kătăgignómethă)

1. first-person plural present active indicative of καταγίγνομαι (katagígnomai)