καλλίστου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kal.lís.tuː/ → /kalˈlis.tu/ → /kaˈlis.tu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kal.lís.tuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kalˈlis.tu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kalˈlis.tu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kalˈlis.tu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈlis.tu/

Adjective

καλλίστου • (kallístou)

1. masculine/neuter genitive singular of κάλλιστος (kállistos)