καλέσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.lé.saːs/ → /kaˈle.sas/ → /kaˈle.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.lé.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈle.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈle.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈle.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈle.sas/

Participle

κᾰλέσᾱς • (kalésās) m (feminine κᾰλέσᾱσᾰ, neuter κᾰλέσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of καλέω (kaléō)

Declension

First and third declension of κᾰλέσᾱς; κᾰλέσᾱσᾰ; κᾰλέσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰλέσᾱς kalésās	κᾰλέσᾱσᾰ kalésāsa	κᾰλέσᾰν kalésan		κᾰλέσᾰντε kalésante	κᾰλεσᾱ́σᾱ kalesā́sā	κᾰλέσᾰντε kalésante		κᾰλέσᾰντες kalésantes	κᾰλέσᾱσαι kalésāsai	κᾰλέσᾰντᾰ kalésanta
Genitive		κᾰλέσᾰντος kalésantos	κᾰλεσᾱ́σης kalesā́sēs	κᾰλέσᾰντος kalésantos		κᾰλεσᾰ́ντοιν kalesántoin	κᾰλεσᾱ́σαιν kalesā́sain	κᾰλεσᾰ́ντοιν kalesántoin		κᾰλεσᾰ́ντων kalesántōn	κᾰλεσᾱσῶν kalesāsôn	κᾰλεσᾰ́ντων kalesántōn
Dative		κᾰλέσᾰντῐ kalésanti	κᾰλεσᾱ́σῃ kalesā́sēi	κᾰλέσᾰντῐ kalésanti		κᾰλεσᾰ́ντοιν kalesántoin	κᾰλεσᾱ́σαιν kalesā́sain	κᾰλεσᾰ́ντοιν kalesántoin		κᾰλέσᾱσῐ / κᾰλέσᾱσῐν kalésāsi(n)	κᾰλεσᾱ́σαις kalesā́sais	κᾰλέσᾱσῐ / κᾰλέσᾱσῐν kalésāsi(n)
Accusative		κᾰλέσᾰντᾰ kalésanta	κᾰλέσᾱσᾰν kalésāsan	κᾰλέσᾰν kalésan		κᾰλέσᾰντε kalésante	κᾰλεσᾱ́σᾱ kalesā́sā	κᾰλέσᾰντε kalésante		κᾰλέσᾰντᾰς kalésantas	κᾰλεσᾱ́σᾱς kalesā́sās	κᾰλέσᾰντᾰ kalésanta
Vocative		κᾰλέσᾱς kalésās	κᾰλέσᾱσᾰ kalésāsa	κᾰλέσᾰν kalésan		κᾰλέσᾰντε kalésante	κᾰλεσᾱ́σᾱ kalesā́sā	κᾰλέσᾰντε kalésante		κᾰλέσᾰντες kalésantes	κᾰλέσᾱσαι kalésāsai	κᾰλέσᾰντᾰ kalésanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κᾰλεσᾰ́ντως kalesántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.