κακοστόμαχος

Ancient Greek

Etymology

From κᾰκο- (kăko-, “bad”) +‎ στόμᾰχος (stómăkhos, “stomach”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.kos.tó.ma.kʰos/ → /ka.kosˈto.ma.xos/ → /ka.kosˈto.ma.xos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.kos.tó.ma.kʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.kʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.kosˈto.ma.xos/

Adjective

κᾰκοστόμᾰχος • (kăkostómăkhos) m or f (neuter κᾰκοστόμᾰχον); second declension

1. having a sensitive stomach
2. bad for the stomach, unwholesome

   Antonym: εὐστόμᾰχος (eustómăkhos)

Inflection

Second declension of κᾰκοστόμᾰχος; κᾰκοστόμᾰχον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		κᾰκοστόμᾰχος kăkostómăkhos	κᾰκοστόμᾰχον kăkostómăkhon		κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō	κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō		κᾰκοστόμᾰχοι kăkostómăkhoi	κᾰκοστόμᾰχᾰ kăkostómăkhă
Genitive		κᾰκοστομᾰ́χου kăkostomắkhou	κᾰκοστομᾰ́χου kăkostomắkhou		κᾰκοστομᾰ́χοιν kăkostomắkhoin	κᾰκοστομᾰ́χοιν kăkostomắkhoin		κᾰκοστομᾰ́χων kăkostomắkhōn	κᾰκοστομᾰ́χων kăkostomắkhōn
Dative		κᾰκοστομᾰ́χῳ kăkostomắkhōi	κᾰκοστομᾰ́χῳ kăkostomắkhōi		κᾰκοστομᾰ́χοιν kăkostomắkhoin	κᾰκοστομᾰ́χοιν kăkostomắkhoin		κᾰκοστομᾰ́χοις kăkostomắkhois	κᾰκοστομᾰ́χοις kăkostomắkhois
Accusative		κᾰκοστόμᾰχον kăkostómăkhon	κᾰκοστόμᾰχον kăkostómăkhon		κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō	κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō		κᾰκοστομᾰ́χους kăkostomắkhous	κᾰκοστόμᾰχᾰ kăkostómăkhă
Vocative		κᾰκοστόμᾰχε kăkostómăkhe	κᾰκοστόμᾰχον kăkostómăkhon		κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō	κᾰκοστομᾰ́χω kăkostomắkhō		κᾰκοστόμᾰχοι kăkostómăkhoi	κᾰκοστόμᾰχᾰ kăkostómăkhă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		κᾰκοστομᾰ́χως kăkostomắkhōs			κᾰκοστομᾰχώτερος kăkostomăkhṓteros			κᾰκοστομᾰχώτᾰτος kăkostomăkhṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• κᾰκοστομᾰχέω (kăkostomăkhéō)
• κᾰκοστομᾰχῐ́ᾱ (kăkostomăkhĭ́ā)

Further reading

• “κακοστόμαχος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κακοστόμαχος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κακοστόμαχος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette