καθαιρομένου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tʰai̯.ro.mé.nuː/ → /ka.θɛ.roˈme.nu/ → /ka.θe.roˈme.nu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰai̯.ro.mé.nuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰɛ.roˈme.nu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θɛ.roˈme.nu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θe.roˈme.nu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θe.roˈme.nu/

Participle

κᾰθαιρομένου • (kăthairoménou)

1. masculine/neuter genitive singular of κᾰθαιρόμενος (kăthairómenos)