καθαιρέω

Ancient Greek

Alternative forms

• καταιρέω (katairéō) — Ionic
• κατάγρημι (katágrēmi) — Aeolic

Etymology

κατα- (kata-) +‎ αἱρέω (hairéō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tʰai̯.ré.ɔː/ → /ka.θɛˈre.o/ → /ka.θeˈre.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰai̯.ré.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰɛˈre.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θɛˈre.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θeˈre.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θeˈre.o/

Verb

κᾰθαιρέω • (kăthairéō)

1. to demolish, destroy
2. to seize
3. to achieve

Conjugation

   Present: κᾰθαιρέω, κᾰθαιρέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθαιρέω	κᾰθαιρέεις	κᾰθαιρέει	κᾰθαιρέετον	κᾰθαιρέετον	κᾰθαιρέομεν	κᾰθαιρέετε	κᾰθαιρέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰθαιρέω	κᾰθαιρέῃς	κᾰθαιρέῃ	κᾰθαιρέητον	κᾰθαιρέητον	κᾰθαιρέωμεν	κᾰθαιρέητε	κᾰθαιρέωσῐ(ν)
	optative	κᾰθαιρέοιμῐ	κᾰθαιρέοις	κᾰθαιρέοι	κᾰθαιρέοιτον	κᾰθαιρεοίτην	κᾰθαιρέοιμεν	κᾰθαιρέοιτε	κᾰθαιρέοιεν
	imperative		κᾰθαίρεε	κᾰθαιρεέτω	κᾰθαιρέετον	κᾰθαιρεέτων		κᾰθαιρέετε	κᾰθαιρεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰθαιρέομαι	κᾰθαιρέῃ, κᾰθαιρέει	κᾰθαιρέεται	κᾰθαιρέεσθον	κᾰθαιρέεσθον	κᾰθαιρεόμεθᾰ	κᾰθαιρέεσθε	κᾰθαιρέονται
	subjunctive	κᾰθαιρέωμαι	κᾰθαιρέῃ	κᾰθαιρέηται	κᾰθαιρέησθον	κᾰθαιρέησθον	κᾰθαιρεώμεθᾰ	κᾰθαιρέησθε	κᾰθαιρέωνται
	optative	κᾰθαιρεοίμην	κᾰθαιρέοιο	κᾰθαιρέοιτο	κᾰθαιρέοισθον	κᾰθαιρεοίσθην	κᾰθαιρεοίμεθᾰ	κᾰθαιρέοισθε	κᾰθαιρέοιντο
	imperative		κᾰθαιρέου	κᾰθαιρεέσθω	κᾰθαιρέεσθον	κᾰθαιρεέσθων		κᾰθαιρέεσθε	κᾰθαιρεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰθαιρέειν				κᾰθαιρέεσθαι
participle	m	κᾰθαιρέων				κᾰθαιρεόμενος
	f	κᾰθαιρέουσᾰ				κᾰθαιρεομένη
	n	κᾰθαιρέον				κᾰθαιρεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κᾰθαιρῶ, κᾰθαιροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθαιρῶ	κᾰθαιρεῖς	κᾰθαιρεῖ	κᾰθαιρεῖτον	κᾰθαιρεῖτον	κᾰθαιροῦμεν	κᾰθαιρεῖτε	κᾰθαιροῦσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰθαιρῶ	κᾰθαιρῇς	κᾰθαιρῇ	κᾰθαιρῆτον	κᾰθαιρῆτον	κᾰθαιρῶμεν	κᾰθαιρῆτε	κᾰθαιρῶσῐ(ν)
	optative	κᾰθαιροίην, κᾰθαιροῖμῐ	κᾰθαιροίης, κᾰθαιροῖς	κᾰθαιροίη, κᾰθαιροῖ	κᾰθαιροῖτον, κᾰθαιροίητον	κᾰθαιροίτην, κᾰθαιροιήτην	κᾰθαιροῖμεν, κᾰθαιροίημεν	κᾰθαιροῖτε, κᾰθαιροίητε	κᾰθαιροῖεν, κᾰθαιροίησᾰν
	imperative		κᾰθαίρει	κᾰθαιρείτω	κᾰθαιρεῖτον	κᾰθαιρείτων		κᾰθαιρεῖτε	κᾰθαιρούντων
middle/ passive	indicative	κᾰθαιροῦμαι	κᾰθαιρεῖ, κᾰθαιρῇ	κᾰθαιρεῖται	κᾰθαιρεῖσθον	κᾰθαιρεῖσθον	κᾰθαιρούμεθᾰ	κᾰθαιρεῖσθε	κᾰθαιροῦνται
	subjunctive	κᾰθαιρῶμαι	κᾰθαιρῇ	κᾰθαιρῆται	κᾰθαιρῆσθον	κᾰθαιρῆσθον	κᾰθαιρώμεθᾰ	κᾰθαιρῆσθε	κᾰθαιρῶνται
	optative	κᾰθαιροίμην	κᾰθαιροῖο	κᾰθαιροῖτο	κᾰθαιροῖσθον	κᾰθαιροίσθην	κᾰθαιροίμεθᾰ	κᾰθαιροῖσθε	κᾰθαιροῖντο
	imperative		κᾰθαιροῦ	κᾰθαιρείσθω	κᾰθαιρεῖσθον	κᾰθαιρείσθων		κᾰθαιρεῖσθε	κᾰθαιρείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰθαιρεῖν				κᾰθαιρεῖσθαι
participle	m	κᾰθαιρῶν				κᾰθαιρούμενος
	f	κᾰθαιροῦσᾰ				κᾰθαιρουμένη
	n	κᾰθαιροῦν				κᾰθαιρούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰθῄρεον, κᾰθῃρεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθῄρεον	κᾰθῄρεες	κᾰθῄρεε(ν)	κᾰθῃρέετον	κᾰθῃρεέτην	κᾰθῃρέομεν	κᾰθῃρέετε	κᾰθῄρεον
middle/ passive	indicative	κᾰθῃρεόμην	κᾰθῃρέου	κᾰθῃρέετο	κᾰθῃρέεσθον	κᾰθῃρεέσθην	κᾰθῃρεόμεθᾰ	κᾰθῃρέεσθε	κᾰθῃρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰθῄρουν, κᾰθῃρούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθῄρουν	κᾰθῄρεις	κᾰθῄρει	κᾰθῃρεῖτον	κᾰθῃρείτην	κᾰθῃροῦμεν	κᾰθῃρεῖτε	κᾰθῄρουν
middle/ passive	indicative	κᾰθῃρούμην	κᾰθῃροῦ	κᾰθῃρεῖτο	κᾰθῃρεῖσθον	κᾰθῃρείσθην	κᾰθῃρούμεθᾰ	κᾰθῃρεῖσθε	κᾰθῃροῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰθαιρήσω, κᾰθαιρήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθαιρήσω	κᾰθαιρήσεις	κᾰθαιρήσει	κᾰθαιρήσετον	κᾰθαιρήσετον	κᾰθαιρήσομεν	κᾰθαιρήσετε	κᾰθαιρήσουσῐ(ν)
	optative	κᾰθαιρήσοιμῐ	κᾰθαιρήσοις	κᾰθαιρήσοι	κᾰθαιρήσοιτον	κᾰθαιρησοίτην	κᾰθαιρήσοιμεν	κᾰθαιρήσοιτε	κᾰθαιρήσοιεν
middle	indicative	κᾰθαιρήσομαι	κᾰθαιρήσῃ, κᾰθαιρήσει	κᾰθαιρήσεται	κᾰθαιρήσεσθον	κᾰθαιρήσεσθον	κᾰθαιρησόμεθᾰ	κᾰθαιρήσεσθε	κᾰθαιρήσονται
	optative	κᾰθαιρησοίμην	κᾰθαιρήσοιο	κᾰθαιρήσοιτο	κᾰθαιρήσοισθον	κᾰθαιρησοίσθην	κᾰθαιρησοίμεθᾰ	κᾰθαιρήσοισθε	κᾰθαιρήσοιντο
		active			middle
infinitive		κᾰθαιρήσειν			κᾰθαιρήσεσθαι
participle	m	κᾰθαιρήσων			κᾰθαιρησόμενος
	f	κᾰθαιρήσουσᾰ			κᾰθαιρησομένη
	n	κᾰθαιρῆσον			κᾰθαιρησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰθελέω, κᾰθελέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθελέω	κᾰθελέεις	κᾰθελέει	κᾰθελέετον	κᾰθελέετον	κᾰθελέομεν	κᾰθελέετε	κᾰθελέουσῐ(ν)
	optative	κᾰθελέοιμῐ	κᾰθελέοις	κᾰθελέοι	κᾰθελέοιτον	κᾰθελεοίτην	κᾰθελέοιμεν	κᾰθελέοιτε	κᾰθελέοιεν
middle	indicative	κᾰθελέομαι	κᾰθελέῃ, κᾰθελέει	κᾰθελέεται	κᾰθελέεσθον	κᾰθελέεσθον	κᾰθελεόμεθᾰ	κᾰθελέεσθε	κᾰθελέονται
	optative	κᾰθελεοίμην	κᾰθελέοιο	κᾰθελέοιτο	κᾰθελέοισθον	κᾰθελεοίσθην	κᾰθελεοίμεθᾰ	κᾰθελέοισθε	κᾰθελέοιντο
		active			middle
infinitive		κᾰθελέειν			κᾰθελέεσθαι
participle	m	κᾰθελέων			κᾰθελεόμενος
	f	κᾰθελέουσᾰ			κᾰθελεομένη
	n	κᾰθελέον			κᾰθελεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰθελῶ, κᾰθελοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθελῶ	κᾰθελεῖς	κᾰθελεῖ	κᾰθελεῖτον	κᾰθελεῖτον	κᾰθελοῦμεν	κᾰθελεῖτε	κᾰθελοῦσῐ(ν)
	optative	κᾰθελοίην, κᾰθελοῖμῐ	κᾰθελοίης, κᾰθελοῖς	κᾰθελοίη, κᾰθελοῖ	κᾰθελοῖτον, κᾰθελοίητον	κᾰθελοίτην, κᾰθελοιήτην	κᾰθελοῖμεν, κᾰθελοίημεν	κᾰθελοῖτε, κᾰθελοίητε	κᾰθελοῖεν, κᾰθελοίησᾰν
middle	indicative	κᾰθελοῦμαι	κᾰθελῇ	κᾰθελεῖται	κᾰθελεῖσθον	κᾰθελεῖσθον	κᾰθελούμεθᾰ	κᾰθελεῖσθε	κᾰθελοῦνται
	optative	κᾰθελοίμην	κᾰθελοῖο	κᾰθελοῖτο	κᾰθελοῖσθον	κᾰθελοίσθην	κᾰθελοίμεθᾰ	κᾰθελοῖσθε	κᾰθελοῖντο
		active			middle
infinitive		κᾰθελεῖν			κᾰθελεῖσθαι
participle	m	κᾰθελῶν			κᾰθελούμενος
	f	κᾰθελοῦσᾰ			κᾰθελουμένη
	n	κᾰθελοῦν			κᾰθελούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰθεῖλον, κᾰθειλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθεῖλον	κᾰθεῖλες	κᾰθεῖλε(ν)	κᾰθείλετον	κᾰθειλέτην	κᾰθείλομεν	κᾰθείλετε	κᾰθεῖλον
	subjunctive	κᾰθέλω	κᾰθέλῃς	κᾰθέλῃ	κᾰθέλητον	κᾰθέλητον	κᾰθέλωμεν	κᾰθέλητε	κᾰθέλωσῐ(ν)
	optative	κᾰθέλοιμῐ	κᾰθέλοις	κᾰθέλοι	κᾰθέλοιτον	κᾰθελοίτην	κᾰθέλοιμεν	κᾰθέλοιτε	κᾰθέλοιεν
	imperative		κᾰ́θελε	κᾰθελέτω	κᾰθέλετον	κᾰθελέτων		κᾰθέλετε	κᾰθελόντων
middle	indicative	κᾰθειλόμην	κᾰθείλου	κᾰθείλετο	κᾰθείλεσθον	κᾰθειλέσθην	κᾰθειλόμεθᾰ	κᾰθείλεσθε	κᾰθείλοντο
	subjunctive	κᾰθέλωμαι	κᾰθέλῃ	κᾰθέληται	κᾰθέλησθον	κᾰθέλησθον	κᾰθελώμεθᾰ	κᾰθέλησθε	κᾰθέλωνται
	optative	κᾰθελοίμην	κᾰθέλοιο	κᾰθέλοιτο	κᾰθέλοισθον	κᾰθελοίσθην	κᾰθελοίμεθᾰ	κᾰθέλοισθε	κᾰθέλοιντο
	imperative		κᾰθελοῦ	κᾰθελέσθω	κᾰθέλεσθον	κᾰθελέσθων		κᾰθέλεσθε	κᾰθελέσθων
		active			middle
infinitive		κᾰθελεῖν			κᾰθελέσθαι
participle	m	κᾰθελών			κᾰθελόμενος
	f	κᾰθελοῦσᾰ			κᾰθελομένη
	n	κᾰθελόν			κᾰθελόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰθέλον, κᾰθελόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθέλον	κᾰθέλες	κᾰθέλε(ν)	κᾰθέλετον	κᾰθελέτην	κᾰθέλομεν	κᾰθέλετε	κᾰθέλον
	subjunctive	κᾰθέλω, κᾰθέλωμῐ	κᾰθέλῃς, κᾰθέλῃσθᾰ	κᾰθέλῃ, κᾰθέλῃσῐ	κᾰθέλητον	κᾰθέλητον	κᾰθέλωμεν	κᾰθέλητε	κᾰθέλωσῐ(ν)
	optative	κᾰθέλοιμῐ	κᾰθέλοις/κᾰθέλοισθᾰ	κᾰθέλοι	κᾰθελεῖτον	κᾰθελείτην	κᾰθελεῖμεν	κᾰθελεῖτε	κᾰθελεῖεν
	imperative		κᾰ́θελε	κᾰθελέτω	κᾰθέλετον	κᾰθελέτων		κᾰθέλετε	κᾰθελόντων
middle	indicative	κᾰθελόμην	κᾰθέλεο	κᾰθέλετο	κᾰθέλεσθον	κᾰθελέσθην	κᾰθελόμε(σ)θᾰ	κᾰθέλεσθε	κᾰθέλοντο
	subjunctive	κᾰθέλωμαι	κᾰθέληαι	κᾰθέληται	κᾰθέλησθον	κᾰθέλησθον	κᾰθελώμε(σ)θᾰ	κᾰθέλησθε	κᾰθέλωνται
	optative	κᾰθελοίμην	κᾰθέλοιο	κᾰθέλοιτο	κᾰθέλοισθον	κᾰθελοίσθην	κᾰθελοίμε(σ)θᾰ	κᾰθέλοισθε	κᾰθελοίᾰτο
	imperative		κᾰθέλεο	κᾰθελέσθω	κᾰθέλεσθον	κᾰθελέσθων		κᾰθέλεσθε	κᾰθελέσθων
		active			middle
infinitive		κᾰθελεῖν/κᾰθελέμεν(αι)			κᾰθελέσθαι
participle	m	κᾰθελών			κᾰθελόμενος
	f	κᾰθελοῦσᾰ			κᾰθελομένη
	n	κᾰθελόν			κᾰθελόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰθεῖλᾰ, κᾰθειλᾰ́μην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθεῖλᾰ	κᾰθεῖλᾰς	κᾰθεῖλε(ν)	κᾰθείλᾰτον	κᾰθειλᾰ́την	κᾰθείλᾰμεν	κᾰθείλᾰτε	κᾰθεῖλᾰν
	subjunctive	κᾰθέλω	κᾰθέλῃς	κᾰθέλῃ	κᾰθέλητον	κᾰθέλητον	κᾰθέλωμεν	κᾰθέλητε	κᾰθέλωσῐ(ν)
	optative	κᾰθέλαιμῐ	κᾰθέλειᾰς, κᾰθέλαις	κᾰθέλειε(ν), κᾰθέλαι	κᾰθέλαιτον	κᾰθελαίτην	κᾰθέλαιμεν	κᾰθέλαιτε	κᾰθέλειᾰν, κᾰθέλαιεν
	imperative		κᾰ́θελον	κᾰθελᾰ́τω	κᾰθέλᾰτον	κᾰθελᾰ́των		κᾰθέλᾰτε	κᾰθελᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰθειλᾰ́μην	κᾰθείλω	κᾰθείλᾰτο	κᾰθείλᾰσθον	κᾰθειλᾰ́σθην	κᾰθειλᾰ́μεθᾰ	κᾰθείλᾰσθε	κᾰθείλᾰντο
	subjunctive	κᾰθέλωμαι	κᾰθέλῃ	κᾰθέληται	κᾰθέλησθον	κᾰθέλησθον	κᾰθελώμεθᾰ	κᾰθέλησθε	κᾰθέλωνται
	optative	κᾰθελαίμην	κᾰθέλαιο	κᾰθέλαιτο	κᾰθέλαισθον	κᾰθελαίσθην	κᾰθελαίμεθᾰ	κᾰθέλαισθε	κᾰθέλαιντο
	imperative		κᾰ́θελαι	κᾰθελᾰ́σθω	κᾰθέλᾰσθον	κᾰθελᾰ́σθων		κᾰθέλᾰσθε	κᾰθελᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κᾰθέλαι			κᾰθέλᾰσθαι
participle	m	κᾰθέλᾱς			κᾰθελᾰ́μενος
	f	κᾰθέλᾱσᾰ			κᾰθελᾰμένη
	n	κᾰθέλᾰν			κᾰθελᾰ́μενον

   Perfect: κᾰτᾰραίρηκᾰ, κᾰτᾰραίρημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰραίρηκᾰ	κᾰτᾰραίρηκᾰς	κᾰτᾰραίρηκε(ν)	κᾰτᾰραιρήκᾰτον	κᾰτᾰραιρήκᾰτον	κᾰτᾰραιρήκᾰμεν	κᾰτᾰραιρήκᾰτε	κᾰτᾰραιρήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰραιρήκω	κᾰτᾰραιρήκῃς	κᾰτᾰραιρήκῃ	κᾰτᾰραιρήκητον	κᾰτᾰραιρήκητον	κᾰτᾰραιρήκωμεν	κᾰτᾰραιρήκητε	κᾰτᾰραιρήκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰραιρήκοιμῐ, κᾰτᾰραιρηκοίην	κᾰτᾰραιρήκοις, κᾰτᾰραιρηκοίης	κᾰτᾰραιρήκοι, κᾰτᾰραιρηκοίη	κᾰτᾰραιρήκοιτον	κᾰτᾰραιρηκοίτην	κᾰτᾰραιρήκοιμεν	κᾰτᾰραιρήκοιτε	κᾰτᾰραιρήκοιεν
	imperative		κᾰτᾰραίρηκε	κᾰτᾰραιρηκέτω	κᾰτᾰραιρήκετον	κᾰτᾰραιρηκέτων		κᾰτᾰραιρήκετε	κᾰτᾰραιρηκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰραίρημαι	κᾰτᾰραίρησαι	κᾰτᾰραίρηται	κᾰτᾰραίρησθον	κᾰτᾰραίρησθον	κᾰτᾰραιρήμεθᾰ	κᾰτᾰραίρησθε	κᾰτᾰραίρηνται
	subjunctive	κᾰτᾰραιρημένος ὦ	κᾰτᾰραιρημένος ᾖς	κᾰτᾰραιρημένος ᾖ	κᾰτᾰραιρημένω ἦτον	κᾰτᾰραιρημένω ἦτον	κᾰτᾰραιρημένοι ὦμεν	κᾰτᾰραιρημένοι ἦτε	κᾰτᾰραιρημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰραιρημένος εἴην	κᾰτᾰραιρημένος εἴης	κᾰτᾰραιρημένος εἴη	κᾰτᾰραιρημένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰραιρημένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰραιρημένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰραιρημένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰραιρημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰραίρησο	κᾰτᾰραιρήσθω	κᾰτᾰραίρησθον	κᾰτᾰραιρήσθων		κᾰτᾰραίρησθε	κᾰτᾰραιρήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰραιρηκέναι				κᾰτᾰραιρῆσθαι
participle	m	κᾰτᾰραιρηκώς				κᾰτᾰραιρημένος
	f	κᾰτᾰραιρηκυῖᾰ				κᾰτᾰραιρημένη
	n	κᾰτᾰραιρηκός				κᾰτᾰραιρημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “καθαιρέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• καθαιρέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• καθαιρέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “καθαιρέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “καθαιρέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2507 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • abase idem, page 1.
  • abolish idem, page 2.
  • abrogate idem, page 3.
  • annihilate idem, page 30.
  • annul idem, page 31.
  • arrive idem, page 41.
  • aside idem, page 44.
  • atonement idem, page 49.
  • bear idem, page 66.
  • blot idem, page 85.
  • bow idem, page 91.
  • break idem, page 95.
  • bring idem, page 99.
  • brush idem, page 102.
  • cancel idem, page 110.
  • cast idem, page 116.
  • clean idem, page 136.
  • cleanse idem, page 136.
  • clear idem, page 136.
  • condemn idem, page 156.
  • consume idem, page 165.
  • convict idem, page 173.
  • cut idem, page 192.
  • dart idem, page 195.
  • degrade idem, page 206.
  • demolish idem, page 209.
  • destroy idem, page 218.
  • disinfect idem, page 234.
  • dismantle idem, page 235.
  • efface idem, page 262.
  • erase idem, page 281.
  • explode idem, page 294.
  • expurgate idem, page 296.
  • exterminate idem, page 296.
  • extinguish idem, page 297.
  • filter idem, page 320.
  • find idem, page 320.
  • fling idem, page 328.
  • guilty idem, page 379.
  • humble idem, page 409.
  • hurl idem, page 411.
  • invalidate idem, page 456.
  • lay idem, page 480.
  • level idem, page 486.
  • low idem, page 502.
  • lower idem, page 503.
  • lustrate idem, page 505.
  • naught idem, page 552.
  • nip idem, page 558.
  • nothing idem, page 562.
  • off idem, page 569.
  • overthrow idem, page 586.
  • overwhelm idem, page 587.
  • pounce idem, page 630.
  • pull idem, page 657.
  • purge idem, page 658.
  • purify idem, page 658.
  • put idem, page 660.
  • quash idem, page 664.
  • quench idem, page 664.
  • raze idem, page 674.
  • reclaim idem, page 679.
  • reduce idem, page 684.
  • refine idem, page 684.
  • remove idem, page 694.
  • repeal idem, page 695.
  • repress idem, page 698.
  • rescind idem, page 700.
  • reverse idem, page 710.
  • revoke idem, page 711.
  • rinse idem, page 716.
  • root out idem, page 721.
  • sanctify idem, page 733.
  • scour idem, page 741.
  • shade idem, page 760.
  • subdue idem, page 830.
  • subjugate idem, page 831.
  • supersede idem, page 839.
  • suppress idem, page 842.
  • suspend idem, page 845.
  • sweep idem, page 847.
  • swoop idem, page 849.
  • take idem, page 852.
  • tame idem, page 855.
  • tear idem, page 859.
  • throw idem, page 871.
  • topple idem, page 881.
  • undo idem, page 915.
  • unmake idem, page 925.
  • uproot idem, page 939.
  • wash idem, page 964.
  • wipe idem, page 982.