κίκινος

Ancient Greek

Etymology

From κίκι (kíki, “castor oil tree”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kí.ki.nos/ → /ˈci.ci.nos/ → /ˈci.ci.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kí.ki.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈki.ki.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈci.ci.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈci.ci.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.ci.nos/

Adjective

κίκῐνος • (kíkĭnos) m (feminine κικῐ́νη, neuter κίκῐνον); first/second declension

1. made from the castor oil tree

Inflection

First and second declension of κίκῐνος; κικῐ́νη; κίκῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κίκῐνος kíkĭnos	κικῐ́νη kikĭ́nē	κίκῐνον kíkĭnon		κικῐ́νω kikĭ́nō	κικῐ́νᾱ kikĭ́nā	κικῐ́νω kikĭ́nō		κίκῐνοι kíkĭnoi	κίκῐναι kíkĭnai	κίκῐνᾰ kíkĭnă
Genitive		κικῐ́νου kikĭ́nou	κικῐ́νης kikĭ́nēs	κικῐ́νου kikĭ́nou		κικῐ́νοιν kikĭ́noin	κικῐ́ναιν kikĭ́nain	κικῐ́νοιν kikĭ́noin		κικῐ́νων kikĭ́nōn	κικῐ́νων kikĭ́nōn	κικῐ́νων kikĭ́nōn
Dative		κικῐ́νῳ kikĭ́nōi	κικῐ́νῃ kikĭ́nēi	κικῐ́νῳ kikĭ́nōi		κικῐ́νοιν kikĭ́noin	κικῐ́ναιν kikĭ́nain	κικῐ́νοιν kikĭ́noin		κικῐ́νοις kikĭ́nois	κικῐ́ναις kikĭ́nais	κικῐ́νοις kikĭ́nois
Accusative		κίκῐνον kíkĭnon	κικῐ́νην kikĭ́nēn	κίκῐνον kíkĭnon		κικῐ́νω kikĭ́nō	κικῐ́νᾱ kikĭ́nā	κικῐ́νω kikĭ́nō		κικῐ́νους kikĭ́nous	κικῐ́νᾱς kikĭ́nās	κίκῐνᾰ kíkĭnă
Vocative		κίκῐνε kíkĭne	κικῐ́νη kikĭ́nē	κίκῐνον kíkĭnon		κικῐ́νω kikĭ́nō	κικῐ́νᾱ kikĭ́nā	κικῐ́νω kikĭ́nō		κίκῐνοι kíkĭnoi	κίκῐναι kíkĭnai	κίκῐνᾰ kíkĭnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κικῐ́νως kikĭ́nōs				κικῐνώτερος kikĭnṓteros				κικῐνώτᾰτος kikĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κίκινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κίκινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette