κέρτομος

Ancient Greek

Etymology

Back-formation from κερτομέω (kertoméō, “to taunt, sneer”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kér.to.mos/ → /ˈcer.to.mos/ → /ˈcer.to.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kér.to.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈker.to.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈcer.to.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈcer.to.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈcer.to.mos/

Adjective

κέρτομος • (kértomos) m or f (neuter κέρτομον); second declension

1. stinging, reproachful
2. mocking, delusive

Declension

Second declension of κέρτομος; κέρτομον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		κέρτομος kértomos	κέρτομον kértomon		κερτόμω kertómō	κερτόμω kertómō		κέρτομοι kértomoi	κέρτομᾰ kértomă
Genitive		κερτόμου kertómou	κερτόμου kertómou		κερτόμοιν kertómoin	κερτόμοιν kertómoin		κερτόμων kertómōn	κερτόμων kertómōn
Dative		κερτόμῳ kertómōi	κερτόμῳ kertómōi		κερτόμοιν kertómoin	κερτόμοιν kertómoin		κερτόμοις kertómois	κερτόμοις kertómois
Accusative		κέρτομον kértomon	κέρτομον kértomon		κερτόμω kertómō	κερτόμω kertómō		κερτόμους kertómous	κέρτομᾰ kértomă
Vocative		κέρτομε kértome	κέρτομον kértomon		κερτόμω kertómō	κερτόμω kertómō		κέρτομοι kértomoi	κέρτομᾰ kértomă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		κερτόμως kertómōs			κερτομώτερος kertomṓteros			κερτομώτᾰτος kertomṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κέρτομος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κέρτομος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette