κάτταις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kát.tai̯s/ → /ˈkat.tɛs/ → /ˈka.tes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kát.tai̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkat.tɛs/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkat.tɛs/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkat.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈka.tes/

Noun

κᾰ́τταις • (káttais)

1. dative plural of κάττα (kátta)