εἰκάζω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐϊκάσδω (eïkásdō) — Aeolic

Etymology

From Proto-Indo-European *weyk- (“to become equal”). Cognate with εἰκών (eikṓn), ἔοικᾰ (éoika).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eː.káz.dɔː/ → /iˈka.zo/ → /iˈka.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eː.káz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈka.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈka.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈka.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈka.zo/

Verb

εἰκάζω • (eikázō)

1. to portray, represent
2. to liken, compare
3. to infer from comparison, to conjecture

Conjugation

   Present: εἰκᾰ́ζω, εἰκᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰκᾰ́ζω	εἰκᾰ́ζεις	εἰκᾰ́ζει	εἰκᾰ́ζετον	εἰκᾰ́ζετον	εἰκᾰ́ζομεν	εἰκᾰ́ζετε	εἰκᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	εἰκᾰ́ζω	εἰκᾰ́ζῃς	εἰκᾰ́ζῃ	εἰκᾰ́ζητον	εἰκᾰ́ζητον	εἰκᾰ́ζωμεν	εἰκᾰ́ζητε	εἰκᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	εἰκᾰ́ζοιμῐ	εἰκᾰ́ζοις	εἰκᾰ́ζοι	εἰκᾰ́ζοιτον	εἰκᾰζοίτην	εἰκᾰ́ζοιμεν	εἰκᾰ́ζοιτε	εἰκᾰ́ζοιεν
	imperative		εἴκᾰζε	εἰκᾰζέτω	εἰκᾰ́ζετον	εἰκᾰζέτων		εἰκᾰ́ζετε	εἰκᾰζόντων
middle/ passive	indicative	εἰκᾰ́ζομαι	εἰκᾰ́ζῃ, εἰκᾰ́ζει	εἰκᾰ́ζεται	εἰκᾰ́ζεσθον	εἰκᾰ́ζεσθον	εἰκᾰζόμεθᾰ	εἰκᾰ́ζεσθε	εἰκᾰ́ζονται
	subjunctive	εἰκᾰ́ζωμαι	εἰκᾰ́ζῃ	εἰκᾰ́ζηται	εἰκᾰ́ζησθον	εἰκᾰ́ζησθον	εἰκᾰζώμεθᾰ	εἰκᾰ́ζησθε	εἰκᾰ́ζωνται
	optative	εἰκᾰζοίμην	εἰκᾰ́ζοιο	εἰκᾰ́ζοιτο	εἰκᾰ́ζοισθον	εἰκᾰζοίσθην	εἰκᾰζοίμεθᾰ	εἰκᾰ́ζοισθε	εἰκᾰ́ζοιντο
	imperative		εἰκᾰ́ζου	εἰκᾰζέσθω	εἰκᾰ́ζεσθον	εἰκᾰζέσθων		εἰκᾰ́ζεσθε	εἰκᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰκᾰ́ζειν				εἰκᾰ́ζεσθαι
participle	m	εἰκᾰ́ζων				εἰκᾰζόμενος
	f	εἰκᾰ́ζουσᾰ				εἰκᾰζομένη
	n	εἰκᾰ́ζον				εἰκᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾔκᾰζον, ᾐκᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾔκᾰζον	ᾔκᾰζες	ᾔκᾰζε(ν)	ᾐκᾰ́ζετον	ᾐκᾰζέτην	ᾐκᾰ́ζομεν	ᾐκᾰ́ζετε	ᾔκᾰζον
middle/ passive	indicative	ᾐκᾰζόμην	ᾐκᾰ́ζου	ᾐκᾰ́ζετο	ᾐκᾰ́ζεσθον	ᾐκᾰζέσθην	ᾐκᾰζόμεθᾰ	ᾐκᾰ́ζεσθε	ᾐκᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: εἰκᾰ́σω, εἰκᾰ́σομαι, εἰκᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰκᾰ́σω	εἰκᾰ́σεις	εἰκᾰ́σει	εἰκᾰ́σετον	εἰκᾰ́σετον	εἰκᾰ́σομεν	εἰκᾰ́σετε	εἰκᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	εἰκᾰ́σοιμῐ	εἰκᾰ́σοις	εἰκᾰ́σοι	εἰκᾰ́σοιτον	εἰκᾰσοίτην	εἰκᾰ́σοιμεν	εἰκᾰ́σοιτε	εἰκᾰ́σοιεν
middle	indicative	εἰκᾰ́σομαι	εἰκᾰ́σῃ, εἰκᾰ́σει	εἰκᾰ́σεται	εἰκᾰ́σεσθον	εἰκᾰ́σεσθον	εἰκᾰσόμεθᾰ	εἰκᾰ́σεσθε	εἰκᾰ́σονται
	optative	εἰκᾰσοίμην	εἰκᾰ́σοιο	εἰκᾰ́σοιτο	εἰκᾰ́σοισθον	εἰκᾰσοίσθην	εἰκᾰσοίμεθᾰ	εἰκᾰ́σοισθε	εἰκᾰ́σοιντο
passive	indicative	εἰκᾰσθήσομαι	εἰκᾰσθήσῃ	εἰκᾰσθήσεται	εἰκᾰσθήσεσθον	εἰκᾰσθήσεσθον	εἰκᾰσθησόμεθᾰ	εἰκᾰσθήσεσθε	εἰκᾰσθήσονται
	optative	εἰκᾰσθησοίμην	εἰκᾰσθήσοιο	εἰκᾰσθήσοιτο	εἰκᾰσθήσοισθον	εἰκᾰσθησοίσθην	εἰκᾰσθησοίμεθᾰ	εἰκᾰσθήσοισθε	εἰκᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		εἰκᾰ́σειν			εἰκᾰ́σεσθαι		εἰκᾰσθήσεσθαι
participle	m	εἰκᾰ́σων			εἰκᾰσόμενος		εἰκᾰσθησόμενος
	f	εἰκᾰ́σουσᾰ			εἰκᾰσομένη		εἰκᾰσθησομένη
	n	εἰκᾰ́σον			εἰκᾰσόμενον		εἰκᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾔκᾰσᾰ, ᾐκᾰσᾰ́μην, ᾐκᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾔκᾰσᾰ	ᾔκᾰσᾰς	ᾔκᾰσε(ν)	ᾐκᾰ́σᾰτον	ᾐκᾰσᾰ́την	ᾐκᾰ́σᾰμεν	ᾐκᾰ́σᾰτε	ᾔκᾰσᾰν
	subjunctive	εἰκᾰ́σω	εἰκᾰ́σῃς	εἰκᾰ́σῃ	εἰκᾰ́σητον	εἰκᾰ́σητον	εἰκᾰ́σωμεν	εἰκᾰ́σητε	εἰκᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	εἰκᾰ́σαιμῐ	εἰκᾰ́σειᾰς, εἰκᾰ́σαις	εἰκᾰ́σειε(ν), εἰκᾰ́σαι	εἰκᾰ́σαιτον	εἰκᾰσαίτην	εἰκᾰ́σαιμεν	εἰκᾰ́σαιτε	εἰκᾰ́σειᾰν, εἰκᾰ́σαιεν
	imperative		εἴκᾰσον	εἰκᾰσᾰ́τω	εἰκᾰ́σᾰτον	εἰκᾰσᾰ́των		εἰκᾰ́σᾰτε	εἰκᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ᾐκᾰσᾰ́μην	ᾐκᾰ́σω	ᾐκᾰ́σᾰτο	ᾐκᾰ́σᾰσθον	ᾐκᾰσᾰ́σθην	ᾐκᾰσᾰ́μεθᾰ	ᾐκᾰ́σᾰσθε	ᾐκᾰ́σᾰντο
	subjunctive	εἰκᾰ́σωμαι	εἰκᾰ́σῃ	εἰκᾰ́σηται	εἰκᾰ́σησθον	εἰκᾰ́σησθον	εἰκᾰσώμεθᾰ	εἰκᾰ́σησθε	εἰκᾰ́σωνται
	optative	εἰκᾰσαίμην	εἰκᾰ́σαιο	εἰκᾰ́σαιτο	εἰκᾰ́σαισθον	εἰκᾰσαίσθην	εἰκᾰσαίμεθᾰ	εἰκᾰ́σαισθε	εἰκᾰ́σαιντο
	imperative		εἴκᾰσαι	εἰκᾰσᾰ́σθω	εἰκᾰ́σᾰσθον	εἰκᾰσᾰ́σθων		εἰκᾰ́σᾰσθε	εἰκᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ᾐκᾰ́σθην	ᾐκᾰ́σθης	ᾐκᾰ́σθη	ᾐκᾰ́σθητον	ᾐκᾰσθήτην	ᾐκᾰ́σθημεν	ᾐκᾰ́σθητε	ᾐκᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	εἰκᾰσθῶ	εἰκᾰσθῇς	εἰκᾰσθῇ	εἰκᾰσθῆτον	εἰκᾰσθῆτον	εἰκᾰσθῶμεν	εἰκᾰσθῆτε	εἰκᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	εἰκᾰσθείην	εἰκᾰσθείης	εἰκᾰσθείη	εἰκᾰσθεῖτον, εἰκᾰσθείητον	εἰκᾰσθείτην, εἰκᾰσθειήτην	εἰκᾰσθεῖμεν, εἰκᾰσθείημεν	εἰκᾰσθεῖτε, εἰκᾰσθείητε	εἰκᾰσθεῖεν, εἰκᾰσθείησᾰν
	imperative		εἰκᾰ́σθητῐ	εἰκᾰσθήτω	εἰκᾰ́σθητον	εἰκᾰσθήτων		εἰκᾰ́σθητε	εἰκᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		εἰκᾰ́σαι			εἰκᾰ́σᾰσθαι		εἰκᾰσθῆναι
participle	m	εἰκᾰ́σᾱς			εἰκᾰσᾰ́μενος		εἰκᾰσθείς
	f	εἰκᾰ́σᾱσᾰ			εἰκᾰσᾰμένη		εἰκᾰσθεῖσᾰ
	n	εἰκᾰ́σᾰν			εἰκᾰσᾰ́μενον		εἰκᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾔκᾰκᾰ, ᾔκᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾔκᾰκᾰ	ᾔκᾰκᾰς	ᾔκᾰκε(ν)	ᾐκᾰ́κᾰτον	ᾐκᾰ́κᾰτον	ᾐκᾰ́κᾰμεν	ᾐκᾰ́κᾰτε	ᾐκᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾐκᾰ́κω	ᾐκᾰ́κῃς	ᾐκᾰ́κῃ	ᾐκᾰ́κητον	ᾐκᾰ́κητον	ᾐκᾰ́κωμεν	ᾐκᾰ́κητε	ᾐκᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ᾐκᾰ́κοιμῐ, ᾐκᾰκοίην	ᾐκᾰ́κοις, ᾐκᾰκοίης	ᾐκᾰ́κοι, ᾐκᾰκοίη	ᾐκᾰ́κοιτον	ᾐκᾰκοίτην	ᾐκᾰ́κοιμεν	ᾐκᾰ́κοιτε	ᾐκᾰ́κοιεν
	imperative		ᾔκᾰκε	ᾐκᾰκέτω	ᾐκᾰ́κετον	ᾐκᾰκέτων		ᾐκᾰ́κετε	ᾐκᾰκόντων
middle/ passive	indicative	ᾔκᾰσμαι	ᾔκᾰσαι	ᾔκᾰσται	ᾔκᾰσθον	ᾔκᾰσθον	ᾐκᾰ́σμεθᾰ	ᾔκᾰσθε	ᾐκᾰ́δᾰται
	subjunctive	ᾐκᾰσμένος ὦ	ᾐκᾰσμένος ᾖς	ᾐκᾰσμένος ᾖ	ᾐκᾰσμένω ἦτον	ᾐκᾰσμένω ἦτον	ᾐκᾰσμένοι ὦμεν	ᾐκᾰσμένοι ἦτε	ᾐκᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾐκᾰσμένος εἴην	ᾐκᾰσμένος εἴης	ᾐκᾰσμένος εἴη	ᾐκᾰσμένω εἴητον/εἶτον	ᾐκᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ᾐκᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾐκᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ᾐκᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾔκᾰσο	ᾐκᾰ́σθω	ᾔκᾰσθον	ᾐκᾰ́σθων		ᾔκᾰσθε	ᾐκᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾐκᾰκέναι				ᾐκᾰ́σθαι
participle	m	ᾐκᾰκώς				ᾐκᾰσμένος
	f	ᾐκᾰκυῖᾰ				ᾐκᾰσμένη
	n	ᾐκᾰκός				ᾐκᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ᾐκᾰ́κειν, ᾐκᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾐκᾰ́κειν, ᾐκᾰ́κη	ᾐκᾰ́κεις, ᾐκᾰ́κης	ᾐκᾰ́κει(ν)	ᾐκᾰ́κετον	ᾐκᾰκέτην	ᾐκᾰ́κεμεν	ᾐκᾰ́κετε	ᾐκᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾐκᾰ́σμην	ᾔκᾰσο	ᾔκᾰστο	ᾔκᾰσθον	ᾐκᾰ́σθην	ᾐκᾰ́σμεθᾰ	ᾔκᾰσθε	ᾐκᾰ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Ionic forms without augment:

   Imperfect: εἴκαζον, εἰκαζόμην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἴκαζον	εἴκαζες	εἴκαζε(ν)	εἰκάζετον	εἰκαζέτην	εἰκάζομεν	εἰκάζετε	εἴκαζον
middle/ passive	indicative	εἰκαζόμην	εἰκάζου	εἰκάζετο	εἰκάζεσθον	εἰκαζέσθην	εἰκαζόμεθᾰ	εἰκάζεσθε	εἰκάζοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: εἴκᾰσᾰ, εἰκᾰσᾰ́μην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἴκᾰσᾰ	εἴκᾰσᾰς	εἴκᾰσε(ν)	εἰκᾰ́σᾰτον	εἰκᾰσᾰ́την	εἰκᾰ́σᾰμεν	εἰκᾰ́σᾰτε	εἴκᾰσᾰν
	subjunctive	εἰκᾰ́σω	εἰκᾰ́σῃς	εἰκᾰ́σῃ	εἰκᾰ́σητον	εἰκᾰ́σητον	εἰκᾰ́σωμεν	εἰκᾰ́σητε	εἰκᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	εἰκᾰ́σαιμῐ	εἰκᾰ́σειᾰς, εἰκᾰ́σαις	εἰκᾰ́σειε(ν), εἰκᾰ́σαι	εἰκᾰσεῖτον	εἰκᾰσείτην	εἰκᾰσεῖμεν	εἰκᾰσεῖτε	εἰκᾰσεῖεν
	imperative		εἴκᾰσον	εἰκᾰσᾰ́τω	εἰκᾰ́σᾰτον	εἰκᾰσᾰ́των		εἰκᾰ́σᾰτε	εἰκᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	εἰκᾰσᾰ́μην	εἰκᾰ́σω	εἰκᾰ́σᾰτο	εἰκᾰ́σᾰσθον	εἰκᾰσᾰ́σθην	εἰκᾰσᾰ́μεθᾰ	εἰκᾰ́σᾰσθε	εἰκᾰ́σᾰντο
	subjunctive	εἰκᾰ́σωμαι	εἰκᾰ́σηαι	εἰκᾰ́σηται	εἰκᾰ́σησθον	εἰκᾰ́σησθον	εἰκᾰσώμεθᾰ	εἰκᾰ́σησθε	εἰκᾰ́σωνται
	optative	εἰκᾰσαίμην	εἰκᾰ́σαιο	εἰκᾰ́σαιτο	εἰκᾰ́σαισθον	εἰκᾰσαίσθην	εἰκᾰσαίμεθᾰ	εἰκᾰ́σαισθε	εἰκᾰσαίᾰτο
	imperative		εἴκᾰσαι	εἰκᾰσᾰ́σθω	εἰκᾰ́σᾰσθον	εἰκᾰσᾰ́σθων		εἰκᾰ́σᾰσθε	εἰκᾰσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		εἰκᾰ́σαι			εἰκᾰ́σᾰσθαι
participle	m	εἰκᾰ́σᾱς			εἰκᾰσᾰ́μενος
	f	εἰκᾰ́σᾱσᾰ			εἰκᾰσᾰμένη
	n	εἰκᾰ́σᾰν			εἰκᾰσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: εἴκᾰκᾰ, εἴκᾰσμαι (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἴκᾰκᾰ	εἴκᾰκᾰς	εἴκᾰκε(ν)	εἰκᾰ́κᾰτον	εἰκᾰ́κᾰτον	εἰκᾰ́κᾰμεν	εἰκᾰ́κᾰτε	εἰκᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εἰκᾰ́κω	εἰκᾰ́κῃς	εἰκᾰ́κῃ	εἰκᾰ́κητον	εἰκᾰ́κητον	εἰκᾰ́κωμεν	εἰκᾰ́κητε	εἰκᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	εἰκᾰ́κοιμῐ, εἰκᾰκοίην	εἰκᾰ́κοις, εἰκᾰκοίης	εἰκᾰ́κοι, εἰκᾰκοίη	εἰκᾰ́κοιτον	εἰκᾰκοίτην	εἰκᾰ́κοιμεν	εἰκᾰ́κοιτε	εἰκᾰ́κοιεν
	imperative		εἴκᾰκε	εἰκᾰκέτω	εἰκᾰ́κετον	εἰκᾰκέτων		εἰκᾰ́κετε	εἰκᾰκόντων
middle/ passive	indicative	εἴκᾰσμαι	εἴκᾰσαι	εἴκᾰσται	εἴκᾰσθον	εἴκᾰσθον	εἰκᾰ́σμεθᾰ	εἴκᾰσθε	εἰκᾰ́δᾰται
	subjunctive	εἰκᾰσμένος ὦ	εἰκᾰσμένος ᾖς	εἰκᾰσμένος ᾖ	εἰκᾰσμένω ἦτον	εἰκᾰσμένω ἦτον	εἰκᾰσμένοι ὦμεν	εἰκᾰσμένοι ἦτε	εἰκᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	εἰκᾰσμένος εἴην	εἰκᾰσμένος εἴης	εἰκᾰσμένος εἴη	εἰκᾰσμένω εἴητον/εἶτον	εἰκᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	εἰκᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	εἰκᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	εἰκᾰ́σμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
	imperative		εἴκᾰσο	εἰκᾰ́σθω	εἴκᾰσθον	εἰκᾰ́σθων		εἴκᾰσθε	εἰκᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰκᾰκέναι				εἰκᾰ́σθαι
participle	m	εἰκᾰκώς				εἰκᾰσμένος
	f	εἰκᾰκυῖᾰ				εἰκᾰσμένη
	n	εἰκᾰκός				εἰκᾰσμένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• εἰκασία (eikasía)
• εἰκάσιμος (eikásimos)
• εἴκασμα (eíkasma)
• εἰκασμός (eikasmós)
• εἰκαστέον (eikastéon)
• εἰκαστής (eikastḗs)
• εἰκαστός (eikastós)

Descendants

• Greek: εικάζω (eikázo)

Further reading

• εἰκάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• εἰκάζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “εἰκάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • assume idem, page 47.
  • compare idem, page 150.
  • conjecture idem, page 160.
  • deduce idem, page 202.
  • divine idem, page 244.
  • express idem, page 295.
  • forecast idem, page 336.
  • gather idem, page 354.
  • guess idem, page 377.
  • imagine idem, page 417.
  • infer idem, page 437.
  • liken idem, page 492.
  • portray idem, page 627.
  • presume idem, page 638.
  • represent idem, page 697.
  • reproduce idem, page 699.
  • speculate idem, page 800.
  • suppose idem, page 841.
  • surmise idem, page 843.
  • suspect idem, page 845.
  • symbolise idem, page 850.
  • weigh idem, page 972.