δρώπτω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /drɔ̌ːp.tɔː/ → /ˈðrop.to/ → /ˈðrop.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /drɔ̌ːp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdrop.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðrop.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðrop.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðrop.to/

Verb

δρώπτω • (drṓptō)

1. to look

Conjugation

   Present: δρώπτω, δρώπτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δρώπτω	δρώπτεις	δρώπτει	δρώπτετον	δρώπτετον	δρώπτομεν	δρώπτετε	δρώπτουσῐ(ν)
	subjunctive	δρώπτω	δρώπτῃς	δρώπτῃ	δρώπτητον	δρώπτητον	δρώπτωμεν	δρώπτητε	δρώπτωσῐ(ν)
	optative	δρώπτοιμῐ	δρώπτοις	δρώπτοι	δρώπτοιτον	δρωπτοίτην	δρώπτοιμεν	δρώπτοιτε	δρώπτοιεν
	imperative		δρῶπτε	δρωπτέτω	δρώπτετον	δρωπτέτων		δρώπτετε	δρωπτόντων
middle/ passive	indicative	δρώπτομαι	δρώπτῃ, δρώπτει	δρώπτεται	δρώπτεσθον	δρώπτεσθον	δρωπτόμεθᾰ	δρώπτεσθε	δρώπτονται
	subjunctive	δρώπτωμαι	δρώπτῃ	δρώπτηται	δρώπτησθον	δρώπτησθον	δρωπτώμεθᾰ	δρώπτησθε	δρώπτωνται
	optative	δρωπτοίμην	δρώπτοιο	δρώπτοιτο	δρώπτοισθον	δρωπτοίσθην	δρωπτοίμεθᾰ	δρώπτοισθε	δρώπτοιντο
	imperative		δρώπτου	δρωπτέσθω	δρώπτεσθον	δρωπτέσθων		δρώπτεσθε	δρωπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δρώπτειν				δρώπτεσθαι
participle	m	δρώπτων				δρωπτόμενος
	f	δρώπτουσᾰ				δρωπτομένη
	n	δρῶπτον				δρωπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “δρώπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• δρώπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δρώπτω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)