δούς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dǔːs/ → /ðus/ → /ðus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dǔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðus/

Verb

δούς • (doús)

1. aorist active participle of δίδωμι (dídōmi)

Inflection

First and third declension of δούς; δοῦσᾰ; δόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δούς doús	δοῦσᾰ doûsă	δόν dón		δόντε dónte	δούσᾱ doúsā	δόντε dónte		δόντες dóntes	δοῦσαι doûsai	δόντᾰ dóntă
Genitive		δόντος dóntos	δούσης doúsēs	δόντος dóntos		δόντοιν dóntoin	δούσαιν doúsain	δόντοιν dóntoin		δόντων dóntōn	δουσῶν dousôn	δόντων dóntōn
Dative		δόντῐ dóntĭ	δούσῃ doúsēi	δόντῐ dóntĭ		δόντοιν dóntoin	δούσαιν doúsain	δόντοιν dóntoin		δοῦσῐ / δοῦσῐν doûsĭ(n)	δούσαις doúsais	δοῦσῐ / δοῦσῐν doûsĭ(n)
Accusative		δόντᾰ dóntă	δοῦσᾰν doûsăn	δόν dón		δόντε dónte	δούσᾱ doúsā	δόντε dónte		δόντᾰς dóntăs	δούσᾱς doúsās	δόντᾰ dóntă
Vocative		δούς doús	δοῦσᾰ doûsă	δόν dón		δόντε dónte	δούσᾱ doúsā	δόντε dónte		δόντες dóntes	δοῦσαι doûsai	δόντᾰ dóntă
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.