δουλωσάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /duː.lɔː.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /du.loˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðu.loˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðu.loˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðu.loˈsa.me.nos/

Participle

δουλωσάμενος • (doulōsámenos) m (feminine δουλωσᾰμένη, neuter δουλωσάμενον); first/second declension

aorist middle participle of δουλόω (doulóō)

Declension

First and second declension of δουλωσᾰ́μενος; δουλωσᾰμένη; δουλωσᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δουλωσᾰ́μενος doulōsámenos	δουλωσᾰμένη doulōsaménē	δουλωσᾰ́μενον doulōsámenon	δουλωσᾰμένω doulōsaménō	δουλωσᾰμένᾱ doulōsaménā	δουλωσᾰμένω doulōsaménō	δουλωσᾰ́μενοι doulōsámenoi	δουλωσᾰ́μεναι doulōsámenai	δουλωσᾰ́μενᾰ doulōsámena
Genitive	δουλωσᾰμένου doulōsaménou	δουλωσᾰμένης doulōsaménēs	δουλωσᾰμένου doulōsaménou	δουλωσᾰμένοιν doulōsaménoin	δουλωσᾰμέναιν doulōsaménain	δουλωσᾰμένοιν doulōsaménoin	δουλωσᾰμένων doulōsaménōn	δουλωσᾰμένων doulōsaménōn	δουλωσᾰμένων doulōsaménōn
Dative	δουλωσᾰμένῳ doulōsaménōi	δουλωσᾰμένῃ doulōsaménēi	δουλωσᾰμένῳ doulōsaménōi	δουλωσᾰμένοιν doulōsaménoin	δουλωσᾰμέναιν doulōsaménain	δουλωσᾰμένοιν doulōsaménoin	δουλωσᾰμένοις doulōsaménois	δουλωσᾰμέναις doulōsaménais	δουλωσᾰμένοις doulōsaménois
Accusative	δουλωσᾰ́μενον doulōsámenon	δουλωσᾰμένην doulōsaménēn	δουλωσᾰ́μενον doulōsámenon	δουλωσᾰμένω doulōsaménō	δουλωσᾰμένᾱ doulōsaménā	δουλωσᾰμένω doulōsaménō	δουλωσᾰμένους doulōsaménous	δουλωσᾰμένᾱς doulōsaménās	δουλωσᾰ́μενᾰ doulōsámena
Vocative	δουλωσᾰ́μενε doulōsámene	δουλωσᾰμένη doulōsaménē	δουλωσᾰ́μενον doulōsámenon	δουλωσᾰμένω doulōsaménō	δουλωσᾰμένᾱ doulōsaménā	δουλωσᾰμένω doulōsaménō	δουλωσᾰ́μενοι doulōsámenoi	δουλωσᾰ́μεναι doulōsámenai	δουλωσᾰ́μενᾰ doulōsámena
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.