διαλύσω

See also: διαλύσῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.lý.sɔː/ → /ði.aˈly.so/ → /ði.aˈli.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.lý.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.aˈly.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.aˈly.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.aˈly.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.aˈli.so/

Noun

δῐᾰλύσω • (dĭălúsō)

1. nominative/accusative/vocative dual of διάλυσος (diálusos)