διαλυσίφιλοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.ly.sí.pʰi.loi̯/ → /ði.a.lyˈsi.ɸi.ly/ → /ði.a.liˈsi.fi.li/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ly.sí.pʰi.loi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.lyˈsi.pʰi.ly/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.lyˈsi.ɸi.ly/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.lyˈsi.fi.ly/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.liˈsi.fi.li/

Adjective

δῐᾰλῠσίφῐλοι • (dialusíphiloi)

1. masculine/feminine nominative/vocative plural of διαλυσίφιλος (dialusíphilos)