διαλυσίφιλε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.ly.sí.pʰi.le/ → /ði.a.lyˈsi.ɸi.le/ → /ði.a.liˈsi.fi.le/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ly.sí.pʰi.le/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.lyˈsi.pʰi.le/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.lyˈsi.ɸi.le/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.lyˈsi.fi.le/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.liˈsi.fi.le/

Adjective

δῐᾰλῠσίφῐλε • (dialusíphile)

1. masculine vocative singular of διαλυσίφιλος (dialusíphilos)