διαλυσίφιλα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.ly.sí.pʰi.la/ → /ði.a.lyˈsi.ɸi.la/ → /ði.a.liˈsi.fi.la/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ly.sí.pʰi.la/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.lyˈsi.pʰi.la/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.lyˈsi.ɸi.la/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.lyˈsi.fi.la/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.liˈsi.fi.la/

Adjective

δῐᾰλῠσίφῐλᾰ • (dialusíphila)

1. neuter nominative/accusative/vocative of διαλυσίφιλος (dialusíphilos)