δεχομένοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /de.kʰo.mé.noi̯s/ → /ðe.xoˈme.nys/ → /ðe.xoˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /de.kʰo.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /de.kʰoˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðe.xoˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðe.xoˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðe.xoˈme.nis/

Participle

δεχομένοις • (dekhoménois)

1. masculine/neuter dative plural of δεχόμενος (dekhómenos)