δεσπότῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /des.pó.tɛːi̯/ → /ðesˈpo.ti/ → /ðesˈpo.ti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /des.pó.tɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /desˈpo.te̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðesˈpo.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðesˈpo.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðesˈpo.ti/

Noun

δεσπότῃ • (despótēi)

1. dative singular of δεσπότης (despótēs)