δεσπόται

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /des.pó.tai̯/ → /ðesˈpo.tɛ/ → /ðesˈpo.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /des.pó.tai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /desˈpo.tɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðesˈpo.tɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðesˈpo.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðesˈpo.te/

Noun

δεσπόται • (despótai)

1. nominative/vocative plural of δεσπότης (despótēs)