δείσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /děː.saːs/ → /ˈði.sas/ → /ˈði.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /děː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdi.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈði.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈði.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈði.sas/

Participle

δείσᾱς • (deísās) m (feminine δείσᾱσᾰ, neuter δεῖσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of δείδω (deídō)

Declension

First and third declension of δείσᾱς; δείσᾱσᾰ; δεῖσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δείσᾱς deísās	δείσᾱσᾰ deísāsa	δεῖσᾰν deîsan		δείσᾰντε deísante	δεισᾱ́σᾱ deisā́sā	δείσᾰντε deísante		δείσᾰντες deísantes	δείσᾱσαι deísāsai	δείσᾰντᾰ deísanta
Genitive		δείσᾰντος deísantos	δεισᾱ́σης deisā́sēs	δείσᾰντος deísantos		δεισᾰ́ντοιν deisántoin	δεισᾱ́σαιν deisā́sain	δεισᾰ́ντοιν deisántoin		δεισᾰ́ντων deisántōn	δεισᾱσῶν deisāsôn	δεισᾰ́ντων deisántōn
Dative		δείσᾰντῐ deísanti	δεισᾱ́σῃ deisā́sēi	δείσᾰντῐ deísanti		δεισᾰ́ντοιν deisántoin	δεισᾱ́σαιν deisā́sain	δεισᾰ́ντοιν deisántoin		δείσᾱσῐ / δείσᾱσῐν deísāsi(n)	δεισᾱ́σαις deisā́sais	δείσᾱσῐ / δείσᾱσῐν deísāsi(n)
Accusative		δείσᾰντᾰ deísanta	δείσᾱσᾰν deísāsan	δεῖσᾰν deîsan		δείσᾰντε deísante	δεισᾱ́σᾱ deisā́sā	δείσᾰντε deísante		δείσᾰντᾰς deísantas	δεισᾱ́σᾱς deisā́sās	δείσᾰντᾰ deísanta
Vocative		δείσᾱς deísās	δείσᾱσᾰ deísāsa	δεῖσᾰν deîsan		δείσᾰντε deísante	δεισᾱ́σᾱ deisā́sā	δείσᾰντε deísante		δείσᾰντες deísantes	δείσᾱσαι deísāsai	δείσᾰντᾰ deísanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δεισᾰ́ντως deisántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.