γενομένῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.no.mé.nɛːi̯/ → /ʝe.noˈme.ni/ → /ʝe.noˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.no.mé.nɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.noˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.noˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.noˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.noˈme.ni/

Participle

γενομένῃ • (genoménēi)

1. feminine dative singular of γενόμενος (genómenos)