γενεαλογικός

Ancient Greek

Etymology

From γενεᾱλόγος (geneālógos, “genealogist”) +‎ -ῐκός (-ĭkós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.ne.aː.lo.ɡi.kós/ → /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/ → /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ne.aː.lo.ɡi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ne.a.lo.ɡiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/

Adjective

γενεᾱλογῐκός • (geneālogĭkós) m (feminine γενεᾱλογῐκή, neuter γενεᾱλογῐκόν); first/second declension

1. genealogical

Inflection

First and second declension of γενεᾱλογῐκός; γενεᾱλογῐκή; γενεᾱλογῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γενεᾱλογῐκός geneālogĭkós	γενεᾱλογῐκή geneālogĭkḗ	γενεᾱλογῐκόν geneālogĭkón		γενεᾱλογῐκώ geneālogĭkṓ	γενεᾱλογῐκᾱ́ geneālogĭkā́	γενεᾱλογῐκώ geneālogĭkṓ		γενεᾱλογῐκοί geneālogĭkoí	γενεᾱλογῐκαί geneālogĭkaí	γενεᾱλογῐκᾰ́ geneālogĭkắ
Genitive		γενεᾱλογῐκοῦ geneālogĭkoû	γενεᾱλογῐκῆς geneālogĭkês	γενεᾱλογῐκοῦ geneālogĭkoû		γενεᾱλογῐκοῖν geneālogĭkoîn	γενεᾱλογῐκαῖν geneālogĭkaîn	γενεᾱλογῐκοῖν geneālogĭkoîn		γενεᾱλογῐκῶν geneālogĭkôn	γενεᾱλογῐκῶν geneālogĭkôn	γενεᾱλογῐκῶν geneālogĭkôn
Dative		γενεᾱλογῐκῷ geneālogĭkôi	γενεᾱλογῐκῇ geneālogĭkêi	γενεᾱλογῐκῷ geneālogĭkôi		γενεᾱλογῐκοῖν geneālogĭkoîn	γενεᾱλογῐκαῖν geneālogĭkaîn	γενεᾱλογῐκοῖν geneālogĭkoîn		γενεᾱλογῐκοῖς geneālogĭkoîs	γενεᾱλογῐκαῖς geneālogĭkaîs	γενεᾱλογῐκοῖς geneālogĭkoîs
Accusative		γενεᾱλογῐκόν geneālogĭkón	γενεᾱλογῐκήν geneālogĭkḗn	γενεᾱλογῐκόν geneālogĭkón		γενεᾱλογῐκώ geneālogĭkṓ	γενεᾱλογῐκᾱ́ geneālogĭkā́	γενεᾱλογῐκώ geneālogĭkṓ		γενεᾱλογῐκούς geneālogĭkoús	γενεᾱλογῐκᾱ́ς geneālogĭkā́s	γενεᾱλογῐκᾰ́ geneālogĭkắ
Vocative		γενεᾱλογῐκέ geneālogĭké	γενεᾱλογῐκή geneālogĭkḗ	γενεᾱλογῐκόν geneālogĭkón		γενεᾱλογῐκώ geneālogĭkṓ	γενεᾱλογῐκᾱ́ geneālogĭkā́	γενεᾱλογῐκώ geneālogĭkṓ		γενεᾱλογῐκοί geneālogĭkoí	γενεᾱλογῐκαί geneālogĭkaí	γενεᾱλογῐκᾰ́ geneālogĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γενεᾱλογῐκῶς geneālogĭkôs				γενεᾱλογῐκώτερος geneālogĭkṓteros				γενεᾱλογῐκώτᾰτος geneālogĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “γενεαλογικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• γενεαλογικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γενεαλογικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)