γενεαλογικός

Ancient Greek

Etymology

From γενεᾱλόγος (geneālógos, “genealogist”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.ne.aː.lo.ɡi.kós/ → /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/ → /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ne.aː.lo.ɡi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ne.a.lo.ɡiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ne.a.lo.ʝiˈkos/

Adjective

γενεᾱλογῐκός • (geneālogikós) m (feminine γενεᾱλογῐκή, neuter γενεᾱλογῐκόν); first/second declension

1. genealogical

Inflection

First and second declension of γενεᾱλογῐκός; γενεᾱλογῐκή; γενεᾱλογῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γενεᾱλογῐκός geneālogikós	γενεᾱλογῐκή geneālogikḗ	γενεᾱλογῐκόν geneālogikón		γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ	γενεᾱλογῐκᾱ́ geneālogikā́	γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ		γενεᾱλογῐκοί geneālogikoí	γενεᾱλογῐκαί geneālogikaí	γενεᾱλογῐκᾰ́ geneālogiká
Genitive		γενεᾱλογῐκοῦ geneālogikoû	γενεᾱλογῐκῆς geneālogikês	γενεᾱλογῐκοῦ geneālogikoû		γενεᾱλογῐκοῖν geneālogikoîn	γενεᾱλογῐκαῖν geneālogikaîn	γενεᾱλογῐκοῖν geneālogikoîn		γενεᾱλογῐκῶν geneālogikôn	γενεᾱλογῐκῶν geneālogikôn	γενεᾱλογῐκῶν geneālogikôn
Dative		γενεᾱλογῐκῷ geneālogikôi	γενεᾱλογῐκῇ geneālogikêi	γενεᾱλογῐκῷ geneālogikôi		γενεᾱλογῐκοῖν geneālogikoîn	γενεᾱλογῐκαῖν geneālogikaîn	γενεᾱλογῐκοῖν geneālogikoîn		γενεᾱλογῐκοῖς geneālogikoîs	γενεᾱλογῐκαῖς geneālogikaîs	γενεᾱλογῐκοῖς geneālogikoîs
Accusative		γενεᾱλογῐκόν geneālogikón	γενεᾱλογῐκήν geneālogikḗn	γενεᾱλογῐκόν geneālogikón		γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ	γενεᾱλογῐκᾱ́ geneālogikā́	γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ		γενεᾱλογῐκούς geneālogikoús	γενεᾱλογῐκᾱ́ς geneālogikā́s	γενεᾱλογῐκᾰ́ geneālogiká
Vocative		γενεᾱλογῐκέ geneālogiké	γενεᾱλογῐκή geneālogikḗ	γενεᾱλογῐκόν geneālogikón		γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ	γενεᾱλογῐκᾱ́ geneālogikā́	γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ		γενεᾱλογῐκοί geneālogikoí	γενεᾱλογῐκαί geneālogikaí	γενεᾱλογῐκᾰ́ geneālogiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γενεᾱλογῐκῶς geneālogikôs				γενεᾱλογῐκώτερος geneālogikṓteros				γενεᾱλογῐκώτᾰτος geneālogikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “γενεαλογικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• γενεαλογικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γενεαλογικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)