γεγενημέναις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.ɡe.nɛː.mé.nai̯s/ → /ʝe.ʝe.niˈme.nɛs/ → /ʝe.ʝe.niˈme.nes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ɡe.nɛː.mé.nai̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ɡe.ne̝ˈme.nɛs/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nɛs/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nes/

Participle

γεγενημέναις • (gegenēménais)

1. feminine dative plural of γεγενημένος (gegenēménos)