γένουβις

Ancient Greek

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡé.nuː.bis/ → /ˈʝe.nu.βis/ → /ˈʝe.nu.vis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡé.nuː.bis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈɡe.nu.bis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈʝe.nu.βis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈʝe.nu.vis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈʝe.nu.vis/

Noun

γένουβῐς • (génoubis) f (genitive γενούβεως); third declension

1. dog excrement

Declension

Third declension of ἡ γένουβῐς; τῆς γενούβεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ γένουβῐς hē génoubis	τὼ γενούβει tṑ genoúbei	αἱ γενούβεις hai genoúbeis
Genitive	τῆς γενούβεως tês genoúbeōs	τοῖν γενουβέοιν toîn genoubéoin	τῶν γενούβεων tôn genoúbeōn
Dative	τῇ γενούβει têi genoúbei	τοῖν γενουβέοιν toîn genoubéoin	ταῖς γενούβεσῐ / γενούβεσῐν taîs genoúbesi(n)
Accusative	τὴν γένουβῐν tḕn génoubin	τὼ γενούβει tṑ genoúbei	τᾱ̀ς γενούβεις tā̀s genoúbeis
Vocative	γένουβῐ génoubi	γενούβει genoúbei	γενούβεις genoúbeis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• γένουβις in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)