βουληφόρος

Ancient Greek

Etymology

From βουλή (boulḗ, “counsel”) +‎ -φόρος (-phóros).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /buː.lɛː.pʰó.ros/ → /βu.liˈɸo.ros/ → /vu.liˈfo.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /buː.lɛː.pʰó.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bu.le̝ˈpʰo.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βu.liˈɸo.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vu.liˈfo.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vu.liˈfo.ros/

Adjective

βουληφόρος • (boulēphóros) m or f (neuter βουληφόρον); second declension

1. counselling, advising

Declension

Second declension of βουληφόρος; βουληφόρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		βουληφόρος boulēphóros	βουληφόρον boulēphóron		βουληφόρω boulēphórō	βουληφόρω boulēphórō		βουληφόροι boulēphóroi	βουληφόρᾰ boulēphóra
Genitive		βουληφόρου boulēphórou	βουληφόρου boulēphórou		βουληφόροιν boulēphóroin	βουληφόροιν boulēphóroin		βουληφόρων boulēphórōn	βουληφόρων boulēphórōn
Dative		βουληφόρῳ boulēphórōi	βουληφόρῳ boulēphórōi		βουληφόροιν boulēphóroin	βουληφόροιν boulēphóroin		βουληφόροις boulēphórois	βουληφόροις boulēphórois
Accusative		βουληφόρον boulēphóron	βουληφόρον boulēphóron		βουληφόρω boulēphórō	βουληφόρω boulēphórō		βουληφόρους boulēphórous	βουληφόρᾰ boulēphóra
Vocative		βουληφόρε boulēphóre	βουληφόρον boulēphóron		βουληφόρω boulēphórō	βουληφόρω boulēphórō		βουληφόροι boulēphóroi	βουληφόρᾰ boulēphóra
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		βουληφόρως boulēphórōs			βουληφορώτερος boulēphorṓteros			βουληφορώτᾰτος boulēphorṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “βουληφόρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “βουληφόρος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• βουληφόρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βουληφόρος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)